Mijają już trzy lata, od ustanowienia tego standardu i co?
Nie jestem typem gracza a co za tym idzie, niewiele gier jest w stanie skupić moją uwagę na dłużej. Pomimo iż iOS jest niezłą platformą do grania, na moim telefonie można znaleźć zaledwie trzy gry z czego jedna w mojej ocenie to świetna pozycja.
Coach to słowo, które moim zdaniem trudno przetłumaczyć na polski. Mógłbym oczywiście użyć dosłownego tłumaczenia, a więc napisać "trener", ale to od razu kojarzyłoby się z ćwiczeniami fizycznymi. Coach to jednak ktoś, kto może pomóc nam realizować swoje cele, nie koniecznie tylko na siłowni. Bardzo cenię sobie programy, które w pewnym stopniu zastępują takiego właśnie coacha, gdyż z lepszym lub gorszym skutkiem pozwalają mi zapanować nad sobą i faktycznie realizować pewne cele. Właśnie odkryłem kolejny, warty uwagi, o nazwie Daily Insist. Daily Insist to swego rodzaju aplikacja To Do do zadań, które planujemy wykonać codziennie i które nie koniecznie odnoszą się do spraw zawodowych, a raczej do życia prywatnego w tym do naszego własnego rozwoju. Ustawiamy zadania, np. zrobić codziennie 666 pompek (no dobra, tutaj sobie trochę zażartowałem) i wyznaczamy zakres dni, w których chcemy codziennie dane zadanie wykonać. Możemy dodatkowo ustawić sobie przypomnienia, tak by w codziennej rutynie dane zadanie czy postanowienie nam nie umknęło. Nowe zadania możemy dodawać w bardzo prosty sposób. Wystarczy przeciągnąć listę w dół (jak w popularnym programie To Do o nazwie Clear). Niestety żaden z tego typu programów nie zastąpi naszej własnej silnej woli. Tego typu aplikacje mogą tylko pomóc nam w realizacji naszych postanowień. Nie zrealizują ich jednak za nas... trochę szkoda. Program Daily Insist dla iPhone'a dostępny jest w App Store za darmo. Daily Insist w App Store
Z racji moich muzycznych upodobań bardzo rzadko, a jeśli już to przypadkiem bywam na imprezach, na których leci muzyka do tańczenia. W takich wypadkach zwykle jest to jakaś playlista złożona z kawałków popularnych, choć mi nieznanych wykonawców, odtwarzana z komputera lub puszczana przez deejaya. Z powodzeniem można jednak obejść się bez jednego i drugiego dzięki Splyce, imprezowego odtwarzacza muzyki dla iPhone'a. Istotą tego odtwarzacza jest płynne przechodzenie pomiędzy utworami z playlisty. Mowa tutaj nie tylko o prostym crossfadingu (podczas gdy jeden jest wyciszany następny w kolejce narasta). Splyce analizuje także tempo wszystkich utworów jakie dodaliśmy do playlisty i dostosowuje ich tempo, tak by przejścia nie zaburzały rytmu do którego bawią się ludzie na parkiecie. Program oferuje tutaj trzy różne opcje. Jest to dostosowanie tempa utworów w obszarze przejścia pomiędzy nimi (w trakcie przenikania się obydwa kawałki są stopniowo przyspieszane lub spowalniane), drugą opcją jest "follow the leader", w której tempo odtwarzania całej playlisty narzuca pierwszy utwór. Działa to w pewnym zakresie. Jeśli utwory się w nim mieszczą są przyspieszane lub spowalniane. Jeśli jednak różnice w tempie poszczególnych utworów są drastyczne, to zostaje wybrane nowe tempo odpowiednie dla takiego utworu. W tym wypadku zamiast płynnego przejścia usłyszymy efekt zatrzymania podobny do zatrzymania ręką kręcącej się płyty winylowej. Splyce pozwala nam także na wyłączenie pewnej normalizacji temp utworów. W tym wypadku, jak w klasycznym odtwarzaczu, każdy utwór odtwarzany jest tak, jak został nagrany. Poza ustawieniem tempa, mamy także możliwość zmiany zakresu miksu (przejścia krótsze lub dłuższe). Możemy także ustawić stały czas odtwarzania każdego z utworów. Wtedy przejście po między kolejnymi kawałkami następować będzie po zadanym czasie (60, 120, 180 i 240 sekund). Śliwką na torcie są efekty wizualne w postaci migania ekranu czy wsparcia dla żarówek Philipsa (tych sterowanych iPhonem). Spylce oferuje też kilka tematów kolorystycznych, wspiera też odtwarzanie poprzez AirPlay. Splyce to program dostępny za darmo. Jednak aby w pełni cieszyć się jego funkcjami trzeba zapłacić 0,89 € poprzez wbudowaną funkcję mikropłatności. Moim zdaniem warto, jeśli odtwarzacie muzykę na różnego rodzaju potańcówkach. Splyce w App Store
Budziki to jeden z typów aplikacji, których w App Store jest całkiem sporo, co nie przestaje mnie zadziwiać. Przede wszystkim w funkcję budzików - alarmów wyposażony jest sam iOS. Możemy nastawić budzenie na konkretną godzinę, jak i włączyć odliczanie, jeśli np. chcemy uciąć sobie godzinną drzemkę. Programy te mają do wykonania niewdzięczne zadanie - obudzenia nas z błogiego snu. Użytkownik korzysta z nich przede wszystkim jak musi (ja niestety muszę) no i moim zdaniem wybiera funkcję która dostępna jest w iOS. Zgoda, budzik w iOS nie jest specjalnie atrakcyjny wizualnie, ale spełnia swoje zadanie. Czym zatem kuszą twórcy tego typu aplikacji? Moim zdaniem grafiką, która w ogóle zachęca do nastawienia budzenia no i dodatkowymi funkcjami. Tak jest w przypadku Rise Alarm Clock dla iPhone'a i iPada. Program przede wszystkim ładnie wygląda. Samo ustawianie budzenia jest bardzo dobrze przemyślane i cieszy oko. Wystarczy bowiem przesunąć wyświetlaną godzinę w górę lub w dół. W zależności od tego po której stronie ekranu trzymamy palce, godzina na którą nastawiamy alarm przykleja się do lewej albo do prawej krawędzi ekranu. Zmienia się także kolorystyka odpowiednia dla pory, na którą nastawiamy budzenie (godziny poranne: kolorystyka granatowo-czerwona, wieczorne - kolorystyka niebiesko-żółta). Po nastawieniu godziny możemy jeszcze dokonać pewnej korekty stukając ponad lub pod wyświetlaną godziną odejmując lub dodając minut. Pozostaje jeszcze włączyć budzik przesuwając ekran w prawo lub lewo. W podobny sposób możemy go wyłączyć, zarówno w trakcie odliczania, jak i podczas samego alarmu. Jeśli chodzi o sam budzik, to do wyboru mamy kilka różnych tematów dźwiękowych, włącznie z alarmem świetlnym dla osób niesłyszących. Kiedy wreszcie alarm nas obudzi, a potrzebujemy jeszcze pięciu minut drzemki, wystarczy potrząsnąć iPhonem. Funkcja ta nie działa jednak na iPadzie. Rise daje nam także możliwość zasypiania przy muzyce. Możemy wybrać utwory z biblioteki iPhone'a, przy których najlepiej nam się zasypia (w moim przypadku jest to album Pat Metheny & Lyle Mays As Falls Wichita So Falls Wichita Falls). Czy Rise zastąpi mi budzik systemowy? Nie. W aplikacji Zegar mogę ustawić wiele alarmów (w Rise tylko jeden), na różne pory, zabezpieczając się przed zbyt długim snem. Często korzystam też z odliczania, właśnie wtedy, kiedy ucinam sobie drzemkę. Tych funkcji brakuje mi w Rise, choć być może ten program przypadnie Wam do gustu. Okazja by go sprawdzić jest dobra. Dostępny jest bowiem za darmo, jako aplikacja tygodnia w iTunes. Przyznaję, że normalnie nie wydałbym na ten program niemal dwóch euro (tyle mniej więcej kosztował w dniu swojej premiery). Rise Alarm Clock dla iPhone'a i iPada w App Store Rise Alarm Clock w App Store
Apple w iOS pokazało nowy, płaski interface systemu operacyjnego jednocześnie rozwijając tradycyjny wygląd Mac OS X. Nie jest tajemnicą, iż oba systemy kiedyś mają się spotkać stanowiąc jedną platformę zarówno dla komputerów jak i urządzeń mobilnych. Bardzo ciekawą koncepcję płaskiego Mac OS X przedstawił Stu Crew ze studioesdesign.co.uk.
Po upiększaniu i dzieleniu się zdjęciami w sieci teraz swoje pięć minut mają filmy. I choć aplikacje tego typu, wzorowane oczywiście na Instagram pojawiały się już dwa lata temu, to jednak boom na te programy i serwisy zaczął się właściwie dopiero z wydaniem przez Twittera aplikacji Vine. Jakiś czas temu o funkcję nagrywania i publikacji filmów (po odpowiednim ich upiększeniu) wzbogacony został Instagram. Teraz w App Store pojawiła się kolejna tego typu aplikacja, której autorzy mają dość znaczące portfolio, stworzyli bowiem... YouTube'a. Program o którym mowa nazywa się MixBit. MixBit podobnie jak inne programy pozwala tworzyć filmy złożone z kilku różnych ujęć. Tak, jak w Vine nagrywanie trwa do czasu, aż dotykamy ekranu. W czym zatem MixBit jest lepszy? Ano w tym, że teoretycznie takie ujęcie może trwać od jednej sekundy do godziny. Praktycznie jednak polega to na tym, że możemy nagrywać do godziny, a nasze ujęcie zostanie zwyczajnie pocięte na mniejsze klipy trwające 16 sekund. Ujęcia możemy oczywiście przycinać kasować i zmieniać ich kolejność. Możemy oczywiście także zaimportować te nagrane wcześniej i znajdujące się w rolce aparatu. Stworzony film może zawierać aż 256 ujęć, co daje nam film trwający w sumie trochę ponad godzinę. Warto założyć sobie konto w serwisie. Dzięki temu będziemy mogli publikować filmy i trzymać je w chmurze, np. do późniejszej edycji. Do czego może przydać się MixBit? Ano na przykład do stworzenia na szybko filmu z wycieczki. W programie znajdziecie polecane filmy, np. taki prezentujący właśnie wycieczkę po Nowym Jorku. Wydaje mi się, że mając dobry pomysł można za pomocą MixBit stworzyć na prawdę fajne reportaże. Pozostaje jednak pytanie czy jego twórcom uda się powtórzyć sukces YouTube'a i podbić serca użytkowników? Mimo wszystko mam wątpliwości. Program MixBit dla iPhone'a dostępny jest za darmo. MIxBit w App Store
Aplikacje do odboru podcastów, czyli audycji internetowych, są zdecydowanie mniej popularne od "upiększaczy" fotografii czy aplikacji pogodowych. Tak naprawdę tego typu aplikacji jest w App Store bardzo mało. Jeszcze mniej jest ich w Mac App Store, choć na tym polu coś się ostatnio ruszyło. Kilka miesięcy temu na Maka trafił jeden z bardziej popularnych programów tego typu - Instacast, a niedawno w Mac App Store pojawił się jego tańszy konkurent - Downcast, którego wersję dla iOS opisałem jeszcze na MacKozer.pl (recenzję znajdziecie TUTAJ). Interfejs Downcast jest bardzo kompaktowy. Właściwie nie ma sensu powiększać okna programu. Wszystko jest upchane na dość małym obszarze, zachowuje jednak czytelność i wygodę użytkowania. Nie mam jednak wątpliwości co do tego, że interfejs Downcast ustępuje pola aplikacji Instacast w wersji dla Mac. Chodzi tutaj zarówno o pewne drobne szczegóły, np. wygładzanie ikon itp. jak i o wspomnianą już kompaktową formę (powiększanie okna nic właściwie nie da). Okno programu podzielone jest na cztery podstawowe panele. Górny to pasek narzędziowy z klawiszami sterującymi odtwarzaniem. Jak w innych tego typu aplikacjach możemy nie tylko rozpocząć i zatrzymać odtwarzanie, ale także przewinąć do przodu i do tyłu o 15 i 30 sekund. Mamy także możliwość zmiany szybkości odtwarzania, od wolniejszej (0,5), po szybsze (1,5, 2 i 3 razy szybciej). W górnym pasku znajdziemy także ikonę dodawania zakładek, regulację głośności oraz tzw. pasek postępu, po którego bokach wyświetlany jest czas odtwarzania i pozostały czas do końca danego odcinka. Szkoda tylko, że żaden z tych dwóch odtwarzaczy podcastów nie wspiera klawiszy funkcyjnych na klawiaturze mojego MacBooka Pro. Przydałoby się to bardzo. Zwłaszcza, że nie zawsze trzymam okno aplikacji do odtwarzania podcastów na wierzchu (jeśli słucham danego odcinka na Maku właśnie). Drugi z paneli to pionowy pasek zakładek. Znajdziemy w nim zakładkę Podcasts która wyświetla wszystkie subskrybowane przez nas podcasty. Jest zakładka list odtwarzania, ikona dodawania kolejnego podcastu oraz ikona podglądu pobierania odcinków. Największą przestrzeń okna programu zajmują panel listy podcastów (subskrybowanych lub wybór przy dodawaniu kolejnego) oraz panel z podglądem informacji o danym podcaście lub listą jego odcinków. Brakuje mi łatwego dostępu do informacji o danym odcinku. W przypadku mojego podcastu jest to zwykle to, co napiszę na blogu Diabelskie Ustrojstwa. Fragment tej informacji wyświetlana jest co prawda drobnym druczkiem, ale jest czytanie tego jest mało wygodne, a i powiększenie okna programu nie spełnia oczekiwań. Informacje te dostępne są poprzez menu kontekstowe i komendę "Get Episode Info" lub skrót CMD+I przy zaznaczonym interesującym nas odcinku. Downcast umożliwia synchronizację poprzez iCloud zarówno ustawień programu, subskrypcji, poszczególnych odcinków i list odtwarzania. To ważne i przydatne, jeśli korzystamy z tej aplikacji w wersji dla iOS. U mnie synchronizacja działała bez zarzutu. Downcast nie jest może tak atrakcyjny wizualnie jak Instacast, nie miałem z nim jednak większych problemów. Jeśli szukacie tańszej alternatywy i nie zadowala Was słuchanie przez iTunes to Downcast wydaje mi się godny polecenia, choć liczę na to, że jego twórcy jeszcze go dopieszczą. Downcast dla Mac dostępny jest w Mac App Store w cenie 8,99 €. Downcast w Mac App Store
Produkty firmy Apple w dzisiejszych czasach wzbudzają rozmaite emocje. Jedni je bezgranicznie uwielbiają, inni nienawidzą. Jedno jest pewne, niewiele osób może przejść obok nich, bez jakichkolwiek emocji. Dziś firma Apple postrzegana jest jako gigant nowoczesnych technologii i naprawdę dyskusje o tym czy Apple jest lepsze czy gorsze nie mają sensu. Niezaprzeczalnym faktem jest, iż Apple wzornictwem i pomysłowością od zawsze zaskakiwało branżę elektroniczną. Jakiś czas temu, po kilkunastu latach rozłąki trafił w moje ręce komputer, który wspominam z samych początków moich kontaktów z komputerami Apple Macintosh. Przyjąłem go z pewnym wzruszeniem, odkopując w pamięci mnóstwo rozmaitych niuansów używania tego sprzętu z 1993 roku (ma więc równo 20 lat).
Instagram dla iPhone'a doczekał się kolejnej aktualizacji przynoszącej kilka naprawdę przydatnych funkcji. Przede wszystkim możemy teraz dodawać filmy z rolki aparatu i łączyć je w jedno nagranie. Oczywiście musimy każdy z filmów odpowiednio przyciąć by zmieściły się w 15 sekundach. Dzięki tej funkcji będzie można tworzyć zdecydowanie ciekawsze "produkcje". Drugą ważną nowością jest funkcja prostowania zdjęć, jakie zamierzamy opublikować w tym serwisie. Wystarczy stuknąć w odpowiednią ikonkę na pasku edycji zdjęcia (znajdującym się nad paskiem z efektami) i odpowiednio je obrócić. Podczas obracania program wyświetla siatkę, która ułatwi ustawienie zdjęcia do pionu. Instagram dla iPhone'a jest oczywiście dostępny za darmo w App Store. Instagram w App Store Przy tej okazji chciałbym Was wszystkich zaprosić na profil warsaw1944 w serwisie Instagramm gdzie publikuję codziennie zdjęcia z Powstania Warszawskiego. Cała akcja ma na celu dotarcie z historią Powstania do świadomości jak największej liczby użytkowników. Spory polityczne i historyczne przy tej okazji zostawmy na boku. Aha, zdjęcia z Powstania Warszawskiego są w większości w domenie publicznej - to tak jakby ktoś pytał.
Ile można pisać o aplikacjach pogodowych? Właściwie w tym temacie wszystko już zostało powiedziane i nawet pisząc te słowa powtarzam sam siebie. Wracam jednak do tego tematu za sprawą aplikacji Aero, która czerpie garściami z interfejsu systemu iOS 7. Aero wyświetla podstawowe informacje o aktualnym stanie pogody (temperatura, wilgotność, siła wiatru i ciśnienie atmosferyczne) oraz prostą prognozę na najbliższe dni. Całość jest dodatkowo odpowiednio animowana (burza z błyskającym ekranem i drżącym iPhonem) i kolorowana - pomarańczowy kolor to oczywiście skwar, jaki aktualnie panuje w Polsce. Program, jak chyba wszystkie aplikacje pogodowe korzysta z wbudowanego odbiornika GPS, za pomocą którego automatycznie określa miejscowość, w której się znajdujemy. Możemy oczywiście podglądać prognozę i aktualne warunki dla wielu różnych lokalizacji. Przełączanie pomiędzy nimi odbywa się w tradycyjny sposób, poprzez przesuwanie palcem w lewo lub prawo. Aero serwuje także prognozę godzinową z informacją o czasie wschodu i zachodu słońca. Wystarczy stuknąć w ikonę zegara w prawym górnym rogu ekranu. Program wyświetla także aktualną temperaturę dla wybranego miejsca w postaci znaczka na swojej ikonie. Czy to wystarczy? Sam nie wiem. Właściwie każdy z programów pogodowych oferuje to samo (może poza wyświetlaniem aktualnej temperatury na ikonie). To już kwestia gustu, który się Wam spodoba. Program Aero dla iPhone'a dostępny jest w App Store w cenie 0,89 €. Aero w App Store
Oficjalna aplikacja Twittera dla iOS doczekała się aktualizacji, której warto poświęcić kilka zdań. Przede wszystkim program zyskał widok galerii zdjęć opublikowanych przez wybranego użytkownika. Wystarczy wejść w jego profil w tym programie i przewinąć w górę listę tweetów. Znajdziemy pod nią zdjęcia oraz możliwość przejścia do samej galerii. Drugą z ważnych funkcji, które pojawiły się wraz z ostatnią aktualizacją jest podwójna weryfikacja wykorzystująca iPhone'a. Ma to zapobiec włamywaniu się na konta. użytkowników, co jest swego rodzaju zmorą Twittera. Poprawiono także zarządzanie listami. Galeria zdjęć i podwójna weryfikacja to na pewno zmiany na lepsze. Ja jednak pozostaję przy Tweetbocie. Twitter dla iPhone'a i iPada dostępny jest w App Store za darmo. Twitter w App Store
Przyznam, że od czasu, kiedy wykupiłem abonament premium w Spotify prawie w ogóle nie używam iTunes do słuchania muzyki. Wcześniej jednak był to mój podstawowy odtwarzacz. Słuchanie muzyki za pośrednictwem iTunes jest trochę jak koszenie trawnika przed domem za pomocą kombajnu Bizon. Zawsze więc byłem czujnym obserwatorem tego co dzieje się na rynku małych odtwarzaczy muzycznych. A tutaj od czasu do czasu coś się działo. Był i jest VLC, pojawił się nawet Winamp, choć traktowałem to raczej jako ciekawostkę. Dzisiaj swoją premierę w Mac App Store ma kolejny odtwarzacz audio, o nazwie Vox. Vox przede wszystkim przyciągnął moją uwagę prostym, kompaktowym i ciemnym interfejsem, przypominającym w pewnym stopniu starego poczciwego Winampa. Podoba mi się zarówno sam odtwarzacz jak i wybór poszczególnych list odtwarzania czy albumów. Te ostatnie możemy podejrzeć po podwójnym kliknięciu. W tle widać przyciemnioną grafikę danego albumu. Podobnie jest z ikoną program w systemowym doku. Widoczna jest na niej miniatura okładki aktualnie odtwarzanego albumu. Vox to jednak nie tylko ładny interfejs, a przede wszystkim duże możliwości. Program odtwarza wiele różnych formatów muzycznych, z którymi iTunes nie jest w stanie sobie poradzić. Pozwala także na wysyłanie muzyki na inne urządzenia wspierające AirPlay, np. Apple TV. Za opłatą w wysokości 0,89 € możemy rozszerzyć możliwości programu o odtwarzanie internetowych stacji radiowych. Aplikacja posiada także equalizer, jeśli ktoś chce grzebać w ustawieniach muzyki. Poza ręczną korekcją, dostępne są gotowe ustawienia odpowiadające określonym gatunkom muzycznym. Vox daje także możliwość ustanowienia skrótów klawiszowych dla podstawowych komend. Można także pobrać panel preferencji przypisujący do tej aplikacji wszystkie systemowe klawisze funkcyjne, które standardowo obsługują iTunes, a także klawisze na oryginalnych słuchawkach oraz pilota zdalnego sterowania. Aplikacja wyposażona jest też w scrobbler LastFM, choć osobiście nie odwiedzałem tego serwisu od lat i nie zamierzam tego robić obecnie - Spotify w zupełności mi wystarcza. Jeśli także i dla Was iTunes jest zbyt wielkim kombajnem, jak na odtwarzacz i szukacie prostszych alternatyw to Vox jest na pewno programem wartym sprawdzenia. Program Vox dla Maka dostępny jest w App Store za darmo. Vox w Mac App Store
DaisyDisk, o którym pisałem kilka lat temu jeszcze na MacKozer.pl to program z gatunku tych, które trzeba mieć, ale którego nie uruchamia się codziennie. Robię to zwykle wtedy, kiedy dysk w moim Maku zaczyna pękać w szwach i muszę dojść do tego co tak go zapełniło i szybko usunąć to co tylko mogę. Kilka tygodni temu pojawiła się beta trzeciej wersji tego świetnego programu. Jeśli dotąd nie spotkaliście się z tą aplikacją to należą się Wam krótka informacja. DaisyDisk analizuje wybrany przez nas dysk, partycję lub folder i przedstawia jego zapełnienie w formie diagramu, z zaznaczoną hierarchią folderów i plików. Foldery i pliki różnego rodzaju oznaczone są odmiennymi kolorami, tak by łatwo było się w tej grafice połapać. Program wyświetla też informację o folderze lub pliku na który najedziemy myszką. Podwójne stuknięcie w folder przenosi nad do osobnego diagramu tej konkretnej lokalizacji. Dla lepszej orientacji cały czas możemy podejrzeć ścieżkę adresu miejsca w strukturze katalogów, w którym się znajdujemy. Najnowsza beta przynosi m.in. 64-bitową architekturę i niezbyt wielką poprawę wydajności (różnice w skanowaniu dysków wersji drugiej i trzeciej wynoszą kilka sekund), wsparcie dla dysków Thunderbolt, a także lekkie zmiany w interfejsie. Program wspiera teraz ekrany Retina w nowych MacBookach Pro. Zmianie uległy niektóre ikony (m.in. ikona zasobnika plików do usunięcia). Zniknął szary pasek tytułowy, dzięki czemu okno programu jest teraz ujednolicone. Podobnie jest z przyciskami, szare zostały zastąpione czarnymi. Nie jestem pewien czy niezbyt imponująca różnica w wydajności na obydwu moich Makach wynika z ich wieku. Są to wszak już dość stare maszyny (iMac z połowy 2007 roku i MacBook Pro 13" z czerwca 2009). Program wspiera centrum powiadomień. Zakończenie skanowania jest sygnalizowane pojawieniem się odpowiedniej informacji w prawym górnym rogu ekranu. Na moje oko zmiany są przede wszystkim kosmetyczne. Docenią je zwłaszcza użytkownicy MacBooków Pro Retina, choć bez dwóch zdań DaisyDisk 3 wygląda lepiej od starszej wersji 2. Użytkownicy tej właśnie wersji otrzymają go za darmo. Betę DaisyDisk3 możecie pobrać TUTAJ.
Lepiej późno niż wcale. W tym przypadku można by z powodzeniem powiedzieć, że lepiej bardzo późno lub lepiej w ogóle niż wcale. Po ponad pięciu latach od otwarcia App Store w sklepie tym pojawiła się wreszcie oficjalna aplikacja usługi Google AdSense. Nie wiem czym kierowało się Google, że przez tyle lat nie chciało wydać oficjalnej aplikacji dającej wygodny wgląd w nasze zarobki w tej usłudze. Ja od lat korzystam z aplikacji firm trzecich, zwłaszcza z AdSenseZen dla iPhone'a. Oficjalna aplikacja daje nam wgląd w nasze codzienne, miesięczne zarobki w tej usłudze. Możemy także podejrzeć ile zarobiliśmy przez cały okres jej użycia. Możemy za jej pomocą także podglądać inne ważne dane, jak najlepsze kanały, strony i jednostki reklamowe na nich wyświetlane. Aplikacja Google AdSense dla iPhone'a dostępna jest w App Store za darmo. Google AdSense w App Store
Wojna pomiędzy Apple i Samsungiem na patenty i procesy sądowe trwa w najlepsze. Przypuszczam, że albo już nikt nie pamięta od czego się zaczęło, a jak jeszcze pamięta, to już niedługo wszyscy wokół zapomną. Sytuacja znana nam dobrze z "Samych Swoich" tylko kto tu jest Kargulem a kto Pawlakiem ?
Oficjalne wydanie iOS 7 zbliża się nieuchronnie. Użytkownicy beta testów mogą już sprawdzać stabilność systemu czwartej bety. Plotki głoszą, że kolejna aktualizacja iOS 7 może już być wersją Gold, czyli edycją tuż przed finalną odsłoną. My już od kilku tygodni pracujemy na nowej odsłonie systemu dla urządzeń mobilnych Apple. Będziemy zatem chcieli przybliżyć Wam szczegóły nowych funkcji i opowiedzieć o naszych wrażeniach z pracy w nowym środowisku iOS 7.
Linia komputerów Quadra na początku lat 90-tych była synonimem potężnych i wydajnych komputerów sprawdzających się w najbardziej profesjonalnych zastosowaniach. Quadra w swoim okresie była tym, czym dziś jest MacPro 2013 na jaki z niecierpliwością oczekuje rynek. Komputer który chciałbym dziś zaprezentować, pojawił się jednak wówczas, gdy Quadry opuszczały już piedestał najszybszych komputerów wypierane przez Power Macintoshe oparte na procesorze PowerPC 601.
Od kilku lat uwielbiam prowadzić sobie kontrolę kosztów mojego samochodu. Nie mam może jakiejś super potrzeby, jednak lubię wiedzieć ile auto pali i jak wyglądają moje koszt związane z jego eksploatacją. Zawsze taką buchalterię prowadziłem w jednym z serwisów motoryzacyjnych, ale było to mało wygodne. Po tankowaniu musiałem po powrocie do domu pamiętać ile zapłaciłem, ile wlałem jaki był stan licznika. Czasem zdarzało mi się zapominać i wprowadzałem takie dane trochę "na oko". Dlatego też zacząłem szukać programu, który mógłbym zainstalować na iPhone. Sprawdziłem ich dosyć sporo, jednak żaden nie spełniał do końca moich oczekiwań. Jak był w miarę funkcjonalny, to od strony wizualne prezentował się fatalnie. Jak był ładny, to z kolei z funkcjonalnością różnie bywało. W zeszłe wakacje trafiłem na dosyć ciekawy program Moje auto , który wydaje się spełniać moje oczekiwania choć nie jest pozbawiony oczywiście wad.
Jednym z najczęściej powracających pytań o aplikację dla iPhone'a jest to o program do nagrywania rozmów. Nie ma takiego w App Store i pewnie szybko nie będzie. Pojawiło się jednak rozwiązanie dla użytkowników iPhone'ów i komputerów Mac, mowa o Dialogue. Otrzymałem wczoraj i dzisiaj całkiem sporo pytań o ten program. Pytaliście przede wszystkim o to, czy działa. Działa, ale pozwólcie, że zacznę od początku. Dialogue to mały programik, który łączy się z naszym iPhonem za pośrednictwem Bluetooth. Działa to chyba trochę w podobny sposób, jak połączenie iPhone'a z komputerem samochodowym, którego panel przejmuje funkcje wybierania zarówno muzyki jak i numerów. W przypadku Dialogue mowa oczywiście o funkcji prowadzenia rozmów za pośrednictwem komputera Mac. Wystarczy sparować iPhone'a z MacBookiem za pośrednictwem Bluetooth i zezwolić Dialogue na dostęp do książki adresowej. Później możemy zarówno dzwonić do kogoś z naszej listy adresowej, jak i odbierać rozmowy przychodzące na iPhone'a - możemy je odebrać albo na Maku albo na iPhone, zależnie od potrzeb. Najważniejszą chyba funkcją Dialogue jest oczywiście możliwość nagrywania rozmów telefonicznych. W trakcie prowadzenia rozmowy w oknie połączenia pojawia się przycisk "Record". Po zakończeniu nagrywania program otworzy okno Findera pozostawiając nam wybór lokalizacji, w której zapiszemy plik. Jakość nagrania jest bardzo dobra. Oczywiście gorzej brzmi nasz rozmówca - przypomina to pod pewnym względem rozmowy telefoniczne nadawane w radio. Dialogue to program bez żadnych dodatkowych wodotrysków. Robi to, co powinien i robi to dobrze. 5,99 € to być może nie mało, myślę jednak, że to rozsądna cena dla osób, które potrzebują tego typu aplikacji. Dialogue w Mac App Store
Aktywność ruchowa to rzecz obecnie trochę problematyczna. Zazwyczaj spędzamy czas na siedząco i jeśli się dobrze przyjrzeć, większość dnia oczywiście przesiadujemy w pracy. Dlatego większość z nas organizuje sobie zajęcia ruchowe dla zdrowia i dla przyjemności. Problemem jest regularność, bo czasem szukamy sobie wymówek. A to za zimno, a to za ciepło, a to deszcz a to mgła.... itd. Pewnym rozwiązaniem jest posiadanie psa, który zmusza do wyjścia na spacer... no chyba, że mamy dom z ogrodem i wówczas jest nam wszystko jedno czy pies chodzi na spacer czy nie. Jednak pies zmusza do regularności i wymówki pogodowe możemy wrzucić do kosza.... chyba niebieskiego jeśli się nie mylę. Także i ja mam czworonożnego "aktywatora", który ma tą fajną cechę, że nie da się go "opędzić" kilkuminutowym wyjściem, raczej trzeba troszkę na liczniku nabić. Ma też tą złą cechę, że on uwielbia licznik nabijać wtedy, gdy na polu jest -30 C wsparte jakimś wiatrem... tak 6 czy 7 w skali Beaufort'a a jak do tego dorzucić śnieg to jest idealne. Ja skwituję to tak... nienawidzę zimy....
W takie gry łupałem na ZX Spectrum, Atari 65XE, C64 i na Amidze. Statek kosmiczny lub samolot lecący w jedną stronę, zwykle w prawo, strzelający do wszystkiego co pojawi się na ekranie. Tytułów było setki od Uridium na ZX Spectrum, przez Zybex na Atari XL/XE i Commodore'a 64 czy Silkworm na Amigę i Atari ST. To tylko kilka z tych, które od razu przychodzą mi do głowy. Od kilku dni gram w bardzo podobną grę do tamtych klasyków. Mowa o Sine Mora dla iPhone'a i iPada Sine Mora to gra utrzymana w klimacie steampunkowym, choć akurat para nie odgrywa tutaj aż takiego znaczenia. Świat w którym dzieje się gra to pomieszanie technologii rodem z filmów SF z zaawansowaniem technologicznym mniej więcej na poziomie Drugiej Wojny Światowej. Naszym zadaniem jest oczywiście pokonanie przeciwników, zniszczenie wszystkich mniejszych i większych jednostek latających, naziemnych lub podwodnych włącznie z tzw. bossami, którymi tutaj są różnego rodzaju okręty, samoloty czy uzbrojony gigantyczny pociąg pancerny. Na zniszczenie każdego z nich mamy ograniczony czas. Kolejne sekundy dodawane są wraz ze zniszczeniem jakiejś części każdego z pojazdów. Tak jak w klasykach gatunku sprzed dwudziestu i więcej lat, tak i tutaj zbieramy różnego rodzaju paczki energetyczne, które rozbudowują nasz samolot o dodatkowe bronie, lub pozwalają na zasilenie aktywowanego na krótko pola siłowego. Sine Mora to klasyczna strzelanka, choć opakowana w fabułę. Ta ostatnia nie ma jednak specjalnego znaczenia. Po prostu musimy latać i strzelać. Sterowanie odbywa się za pomocą ekranowego joysticka i przycisków aktywujących główną lub dodatkowe bronie, a także tego, odpowiedzialnego za ciągłe, automatyczne strzelanie. Zajmują one dolny i to dość szeroki pasek ekranu. Generalnie mam wrażenie, że gra nie została dobrze przystosowana do iPada. Zwykle wspomniane przyciski sterowania znajdują się niejako nad akcją gry i nie wymagają osobnego paska. W Sine Mora sama gra umieszczona jest w panoramicznym pasku, jak na filmach kinowych puszczanych na telewizorze. Na iPhone wygląda to trochę lepiej, ale i tak mam wrażenie, że twórcy Sine Mora poszli na łatwiznę. Zdecydowanie wolałbym grę na pełnym ekranie. Z Sine Mora jest jeszcze jeden problem, choć nie specjalnie mi on przeszkadza, raczej dodaje pewnego kolorytu. Wszystkie dialogi w grze są po węgiersku. Można się jednak połapać, poza ścieżką audio wyświetlane są także napisy po angielsku. Wydaje mi się, że Sine Mora przypadnie do gustu głównie miłośnikom gatunku, którzy wychowali się właśnie na Amidze, Atari ST czy komputerach 8-bitowych. Pewną barierą może być tu także cena. Gra kosztuje 5,49 €. Sine Mora w App Store
Edytory tekstu dla iOS to bez dwóch zdań wdzięczny temat. Co kakiś czas pokawiają się nowe programy tego typu, które warto opisać. Najnowszym jest WriteDown dla iPhone'a. WriteDown to kolejny z programów wspierających znaczniki formatowania markdown. Program oferuje prosty pasek narzędziowy z klawiszami szybko wprowadzającymi popularne znaczniki. W przypadku niektórych z nich wyświetli dodatkowe menu wyboru (np. po stuknięciu w przycisk wystawiania listy). W każdej chwili, w trakcie pisania dostępna jest ściąga z dostępnych znaczników Markdown. Możemy wysunąć ją z prawej krawędzi ekranu. WriteDown oferuje także wirtualny joystick do sterowania kursorem. Wystarczy tylko przyłożyć palec w odpowiednim miejscu ekranu i poruszać nim przesuwając kursor w tekście. Dostępny jest też podgląd tekstu już po zastosowaniu znaczników formatowania. W tym celu wystarczy przeciągnąć tekst w dół ekranu, tak jakbyśmy odświeżali linię czasu w jakimś kliencie Twittera. Na bazie tak sformatowanej znacznikami markdown notatki możemy stworzyć dokument PDF. W podobny sposób, poprzez przeciągniecie palcem w dół ekranu w widoku listy możemy dodawać kolejne notatki. Zupełnie nie rozumiem po co użytkownik ma określać czas przeznaczony na przeczytanie danej notatki. To funkcja moim zdaniem zupełnie niepotrzebna. Niestety WriteDown cierpi jeszcze na choroby wieku dziecięcego. Przede wszystkim jego autor zdecydował się na pewne rozwiązania, które tylko utrudniają, a nie ułatwiają z niego korzystanie. I tak na przykład aby wrócić do edycji program z poziomu listy musimy właściwie w dwóch kolejnych krokach wcelować w małą ikonę przedstawiającą ołówek. Najpierw w widoku listy - co jest sporą trudnością, na 10 stuknięć sześć otwierało jedynie prosty podgląd tekstu. Kiedy wreszcie się udało i tak program otwierał podgląd notatki, tyle, że w prawym dolnym rogu pojawiała się kolejna ikona ołówka, która ostatecznie przenosiła mnie do edytora. Tutaj następowało kolejne rozczarowanie. Tekst był niewidoczny do momentu w którym wprowadziło się jakiś znak. Mocno to irytuje. Program wyposażony jest w statystyki tekstu. Mamy także możliwość połączenia go z jednym z kilku serwisów przechowywania plików w sieci, np. z Dropboksem czy z Google Drive. Tutaj także napotkałem na problemy. W przypadku Dropboksa aplikacja co prawda stworzyła swój podfolder w folderze Aplikacje, to jednak mimo różnych prób nie chciała tam nic zapisać. Lepiej poszło z Google Drive, choć tutaj dokumenty zapisywane są bez rozszerzenia (trzeba ręcznie dopisać do nazwy .txt), a każdorazowe zapisanie tej samej notatki tworzy nowy plik, co raczej nie jest najbardziej optymalnym rozwiązaniem. Dostępny jest też tryb nocny, możemy także ustawić stopień podświetlenia ekranu, jak w czytniku e-booków. Jest też możliwość zmiany stylów formatujących wygenerowany później plik HTML. Możemy także zabezpieczyć dostęp do programu, a więc i notatek za pomocą hasła. Program oferuje także współpracę z kilkoma popularnymi aplikacjami, jak Clear, Day One, OmniFocus czy Fantastical. WriteDown oferuje kilka bardzo ciekawych rozwiązań. Zdecydowanie jednak aplikacja ta wymaga jesszcze dopracowania, przede wszystkim optymalizacji interfejsu i procesu tworzenia i edycji nowych plików. Tak by wszystko działało właściwie przez jedno stuknięcie. WriteDown dla iPhone'a dostępny jest w App Store w cenie 0,89 €. WriteDown w App Store
Ekipa Realmac Software od lat tworzy bardzo fajne aplikacje dla Maka i iPhone'a. Moje przygody z oprogramowaniem ekipy z Brighton w Anglii zaczęły się od programu LittleSnapper swego rodzaju teczki na różnego rodzaju zdjęcia, obrazki i zrzuty ekranu. Można je były katalogować i dodawać do niech własne opisy czy szkice. Po latach LittleSnapper doczekał się następcy, w postaci zupełnie nowego programu o nazwie Ember. Użytkownicy LittleSnapper'a będą pod wieloma względami czuli się jak w domu. Ember oczywiście wygląda nowocześnie, jak przystało na aplikację z 2013 roku, układ interfejsu pozostał jednak właściwie niezmieniony. Mamy więc okno z podglądem miniatur obrazków zapisanych w programie oraz boczny pasek z zakładkami do poszczególnych kolekcji. Możemy stworzyć zarówno tradycyjne kolekcje (foldery) jak i tzw. kolekcje inteligentne, w których automatycznie będą pojawiać się obrazki spełniające określone kryteria (np. datę stworzenia, tag itp.). Ember, podobnie jak LittleSnapper pozwala wykonywanie zrzutów ekranu, jego fragmentu lub poszczególnych okien. Tak jak w jego poprzedniku można opisywać wszystkie zdjęcia i obrazki. Możemy dodać tekst i narysować coś odręcznie. Możemy tez je wykadrować czy obracać. Brakuje mi co prawda funkcji, która pod pewnym względami czyniła Little Snapper aplikacją wyjątkową. Mowa o możliwości zamazywania części obrazka. Przydawało się to zwłaszcza przy wymazywaniu poufnych danych ze zrzutów ekranu, które mają trafić do publikacji. Pod tym względem jest to niewątpliwie pewien krok wstecz. Nie wiem czemu ekipa Realmac Software nie zostawiła w Ember takiej samej funkcjonalności jak w LittleSnapper. Z drugiej strony Ember to nie jest program graficzny w takim rozumieniu, jak Pixelmator (z którego korzystam) czy Photoshop. To przede wszystkim rodzaj aktówki, skoroszytu, w którym możemy skatalogować różnego rodzaju obrazy. Zapisywane w Ember obrazki możemy oznaczać tagami i dodatkowo je opisywać. Przydaje się to zwłaszcza wtedy, kiedy biblioteka urośnie do makabrycznych rozmiarów, a trzeba będzie odszukać ten jeden konkretny zrzut ekranu czy inną grafikę. Wiele zależy jednak od naszej własnej systematyczności w opisywaniu każdego dodanego do Ember obrazka. Obrazki możemy dodawać do programu ręcznie. Ja na przykład przeciągnąłem do programu sporo zrzutów ekranu z iPhone'a i iPada. Możemy wykorzystać także wbudowane narzędzie do robienia zrzutów ekranu, wyposażone w przydatną funkcję samowyzwalacza. Ember wyposażony jest także we wbudowaną przeglądarkę web, dzięki której szybko wykonamy zrzut ekranu strony internetowej. Program oczywiście wykonuje zrzut całej strony, a nie tylko widocznego fragmentu (choć i taką funkcję mamy do dyspozycji). Dodatkowo ekipa Realmac Software przygotowała także wtyczki do Safari i Chrome, pozwalające na wykonywanie zrzutów stron bezpośrednio w tych przeglądarkach i automatyczne dodawanie ich do biblioteki programu. W menu kontekstowym przeglądarki pojawia się także funkcja otwierania wybranego obrazka na stronie bezpośrednio w Emberze. Komplet narzędzi dzięki którym możemy mieć dostęp do źródeł ciekawych grafik i innych obrazków dopełnia wbudowany czytnik RSS. Jeśli nie mamy pomysłu który kanał RSS dodać do wbudowanego czytnika możemy wybrać jeden z kilku proponowanych przez ekipę Realmac Software. Wśród sugerowanych znalazły się m.in. RSS-y 500px, National Geographic czy Dribbble. Ember to program skierowany moim zdaniem do dość wąskiego grona odbiorców. Nie każdy użytkownik Maka potrzebuje aplikacji do katalogowania zrzutów ekranu, inspirujących grafik. Pewnie wielu nawet nie wiem co do Dribbble. Ich Ember nie zainteresuje. To program dla twórców szukających inspiracji i potrzebujących biblioteki ciekawych pomysłów znalezionych w sieci czy gdzie indziej (np. w innych programach dla Mac, iPhone czy iPada) czy generalnie dla osób, które ze zrzutami ekranu pracują i potrzebują jednego miejsca, w którym zbiorą wszystkie tego typu grafiki. Wiele razy, kiedy zwyczajnie przestałem korzystać z LittleSnapper, łapałem się na tym, że nie byłem w stanie odnaleźć interesującego mniej, konkretnego zrzutu ekranu aplikacji dla iPhone'a i iPada. Teoretycznie jest okazja by ponownie usystematyzować swoją pracę i tworzone w jej ramach zbiory. To jednak zależy tylko ode mnie. Ember nie jest programem tanim, rzekłbym nawet, że jest drogi. Kosztuje bowiem 44,99 €. Spotkałem się z głosami, że jako następca LittleSnapper powinien być oferowany jako jego darmowa aktualizacja. Myślę jednak, że po kilku latach ekipa Realmac Software mogła już sobie pozwolić na wypuszczenie całkiem nowej aplikacji, a nie bawienie się w aktualizację. Każdy musi jakoś zarobić na chleb. Ember w Mac App Store
To była długa przerwa od ostatniego nagrania. Musicie nam to wybaczyć ale spraw z którymi się zmagaliśmy była cała masa. Po pierwsze jesteśmy częścią społeczności MyApple. Jest to dla nas prawdziwe wyróżnienie - dziękujemy. Do tego wypoczywaliśmy na wakacyjnych wyjazdach i braliśmy udziały w sportowych zmaganiach triathlonowych. Nie próżnowaliśmy. W całym zamieszaniu nie zapomnieliśmy również o Was, bo w tym odcinku czekają na Was dwa doskonałe prezenty i już dziś zapraszamy do wzięcia u działu w przygotowanych konkursach.
Są w iBookstore e-booki, które zdecydowanie nie są adresowane do mnie, mimo to warto poświęcić im kilka zdań i przy tej okazji rozdać też kilka kodów. Tego typu pozycją jest skierowany przede wszystkim, jak nie tylko do kobiet, e-book pod tytułem "Bądź boska. Osobista stylistka radzi". To poradnik dla kobiet o tym jak się ubierać, jak kupować ubrania i zarządzać swoją szafą tak wedug zasady piramidy prawidłowego ubierania się, by w przyszłości uniknąć sytuacji, w których stojąc przed szafą nie stwierdziły, że nie mają w co się ubrać (swoją drogą takie sytuacje zdarzają się też facetom). Nie ukrywam, że trudno byłoby mi zrecenzować niniejszą pozycję. Jestem facetem o stałych, niepodatnych na zmieniającą się modę, upodobaniach co do ubioru. E-book "Bądź boska. Osobista stylistka radzi" dostępny jest w iBookstore w cenie 6,49 €. Ja mam dla Was cztery kody, które pojawią się w komentarzach do niniejszego wpisu w przeciągu godziny od jego publikacji. Bądź boska. Osobista stylistka radzi w iBook Store
Jedną z aplikacji systemowych z której niemal nigdy nie korzystałem na iPhone jest Kompas. Przyczyna tego jest prosta. Ta aplikacja nie specjalnie jest mi do czegokolwiek potrzebna. Owszem, pokazuje Północ i w pewnym stopniu możliwości iPhone'a. Tymczasem tego typu program, jeśli już znaleźć się w systemie powinien oferować większą pomoc w nawigacji i to właśnie potrafi aplikacja Crowsflight. Crowsflight to taki swego rodzaju kompas, który nie tylko pokazuje nam gdzie jest Północ, ale pokazuje nam kierunek oraz odległość do interesującego nas miejsca. Może także wyświetlić nam współrzędne geograficzne miejsca w którym się znajdujemy i do którego zmierzamy a także kurs. Crowsflight wyposażony jest także w systemową mapę, dzięki czemu będziemy wiedzieć nie tylko w którą stronę mamy się kierować ale i którą drogę wybrać. Program dostępny jest za darmo, w tej wersji pozwala na zapisanie na liście maksymalnie pięciu miejsc. Za opłatą w wysokości 0,89 € możemy zapisać tyle miejsc, ile chcemy. Nie zdziwię się, jeśli tego typu funkcje znajdą się prędzej czy później w systemowej aplikacji. Crowsflight w App Store
W Finlandii miał miejsce kolejny wypadek związany z iPhonem. Chłopiec został poparzony i porażony prądem. Zaraz po wypadku ojciec przewiózł go do szpitala, gdzie zajęli się nim lekarze. Jego życiu nic nie zagraża.
Fani pochodzącego ze Seattle zespołu Pearl Jam powinni być zadowoleni. W App Store jest już dostępna oficjalna aplikacja tej grupy. Pearl Jam dla iPhone'a i iPada to program, który serwuje przede wszystkim bogate archiwum aktywności zespołu. Znajdziemy tam kalendarium zespołu od 1990 roku, zawierające m.in. listy utworów wykonywanych podczas poszczególnych koncertów. Dostępne jest też radio internetowe nadające muzykę zespołu. Program zbiera także aktywność Pearl Jam w serwisach społecznościowych. Możemy podglądać w nim fanpage zespołu na Facebooku, konto na Twitterze, w Instagram i kanał na YouTube. Znajdziemy tam oczywiście także informację o zbliżających się koncertach, biografię muzyków oraz wykaz wszystkich płyt i singli nagranych przez zespół. Za opłatą możemy mieć dostęp także do dodatkowych materiałów. Pearl Jam dla iPhone'a i iPada dostępny jest w App Store za darmo. Pearl Jam w App Store
