Komentarze ishadow Usuń wszystkie komentarze

Ton tego wpisu jest żenujący. Windows 95 był wielką rewolucją i po prostu działał. Wprowadził mnóstwo nowości np. systemowe sterowniki i działające 32-bitowe środowisko. Tworząc warstwę abstrakcji całkowicie oddzielającą program od sprzętu. Tak naprawdę od Windows 95 rozpoczęła się współczesna era tworzenia oprogramowania. Wszystko było dostępne z poziomu systemowych API, nie trzeba było używać przerwań i bezpośrednio komunikować się ze sprzętem. No i Windows 95 to w końcu płaski model pamięci. Programowanie w DOSie zawsze wiązało się ze zmaganiem z 640 KB limitem, a później z ograniczonymi extenderami jak EMS czy XMS, albo używaniem nietypowego trybu procesora unreal mode. W ostatnich latach DOSa spopularyzowały się środowiska takie jak DOS/4G, które tworzyły własne 32-bitowe środowisko z pełnym dostępem do API DOSa jak i sprzętu. Idealne dla gier.

Windows 95 wprowadził też prawdziwy multitasking, coś czego w Mac OS nie było długie lata. Dopiero Mac OS X miał multitasking z prawdziwego zdarzenia. O tym jak przełomowy był Windows 95 najlepiej świadczy fakt, że wykosił wszystkie inne graficzne systemy operacyjne z rynku, a Apple było bliskie bankructwa.

Gra jakich w Appstore wiele. Do wykonania nie ma się co przyczepić, z wyjątkiem dziwnych i upierdliwych loadingów w menu, które są najprawdopodobniej zabezpieczeniem przed hackowaniem pamięci. Zwykły, ale przyjemny klikacz i to z trybem auto, gra sama odpala umiejętności specjalne i przechodzi plansze. Gracz zajmuje się tylko ekwipunkiem i ustawieniami drużyny. Wersja na Switcha nie ma agresywnych mikropłatności, a wykonywanie zadań daje bardzo dużo waluty premium na zakup rozszerzeń. Wersja na telefony może nie być tak przyjazna, ale jeśli zostałoby tak jak jest, to będzie wielki hit, bo inne darmowe gry na telefony skutecznie zniechęcają mikropłatnościami.

Radvan, nic nie musisz instalować. Wystarczy zmienić kilka opcji w ustawieniach, a część telefonów ma w ogóle w standardzie ustawiony pulpit na wzór tego z iOS. Ja osobiście wolę mieć półkę na aplikacje, łatwiej utrzymać porządek w telefonie. Używanie Androida to wiele drobnych zmian jakie wprowadzasz cały czas. System dostosowuje się pod użytkownika. W iOS nic takiego nie istnieje, co po prostu ogranicza. Ładnie to widać na reddicie, gdzie w tematach dotyczących jednego modelu telefonu można spotkać całkowicie odmiennie funkcjonujące urządzenia.

Kolejna sprawa to kompatybilność. Android wspiera każdą drukarkę, współpracuje bezprzewodowo z każdym telewizorem, rozpoznaje też każde urządzenie bluetooth. Na Androidzie możesz używać pada od Xbox One, czy od Nintendo Switch, wystarczy je sparować. Android to tysiące drobnych rzeczy, które nie mieszczą się w filozofii Apple. Ktoś przyzwyczajony do iOSa tego nie zauważy, ale przejście w drugą stronę to jeden wielki ból. "Tego nie da się zrobić" to myśl przewodnia podczas użytkowania iOSa.

No i wisienką na torcie jest wieloletnie wsparcie Androidów. Oczywiście po dwóch latach musisz instalować nowsze wersje systemu sam, ale przynajmniej działają one tak jak powinny i masz komplet nowych funkcjonalności. Porównaj tylko Samsunga Galaxy S3 z iPhonem 4S. Na starcie 4S wygrywał pod każdym względem, bo Android 4 był jedną wielką betą. Dziś SGS3 radzi sobie całkiem nieźle z Androidem 8, a iPhone 4S to pod każdym względem trup. O nowszych telefonach na Androidzie nie mówiąc. To jak Apple ubija urządzenia mnie po prostu kompletnie zniechęca. Widząc zapowiedź iPhone'a 8 czy X nie myślałem o niczym innym, tylko o tym jak te urządzenia będą zamulone za 2 lata. Wszystkie urządzenia Apple'a jakie miałem zostały ubite software'owo. Dzięki, ale postoję. Jak już raz uwolniłem się z ekosystemu Apple, to do niego nie wchodzę.

Chaos? Wystarczy poużywać kilka tygodni Androida, by na iOSa patrzeć z obrzydzeniem. W przypadku produktów Apple ty się dostosowujesz. Android i Windows 10 dostosowują się do ciebie. Miesiąc temu musiałem awaryjnie wrócić do iPhone'a na 2 tygodnie. Koszmar. Wręcz nie mogłem uwierzyć jak tego używałem przez lata. Swoją drogą iPhone'y nadal kupuję co jakiś czas, by mieć urządzenia do testowania aplikacji, ale nawet nie mam w nich kart SIM. Między iOSem, a Androidem jest przepaść.

To już by był szczyt bezczelności, gdyby Apple spowalniało działanie aplikacji z Appstore. Im wystarczy, że spowolnią system i podstawowe aplikacje. Wystarczy, że zamulone będzie 90% interakcji z urządzeniem i pobiegniesz do sklepu po nowy.

Reszty nie ma co komentować. Jako ciekawostkę powiem, że niegdyś absurdalnie szybki i płynny iPhone 5S na iOS 10 działa z tą samą prędkością co iPhone 4 na iOS 6. W przypadku iOS 11 przegra z iP 4.

Jakoś mi się wierzyć nie chce, że jest taki problem z wyprodukowaniem mini projektora 30 tys. kropek. To przecież trywialna rzecz na tle całej technologii stojącej za Face ID.

Przed nową technologią zupełnie inne wyzwanie. Żaden proces testowy nie jest w stanie przewidzieć wszystkich możliwych ataków czy ogólnie prób złamania zabezpieczeń. Z tego też powodu Face ID nie trafił do iPhone'a 8. Może się po prostu okazać, że Face ID będzie równie skuteczne co użycie zwykłej kamery do rozpoznawania twarzy z tym, że będzie działać w słabym oświetleniu.

Apple nie ukrywa, że technologia będzie rozwijana, a algorytmy rozpoznawania będą dalej uczone. Być może stanie się to standardem w ciągu kilku lat, ale równie dobrze może szybko odejść w zapomnienie. Apple sprytnie wybrnęło z sytuacji, bo Face ID to dobry feature do unikatowego telefonu i w razie technologicznej porażki straty będą znikome.

Moim zdaniem ta technologia nie ma większego sensu. Standardowy odcisk palca jest po prostu szybszy. Odblokowuje telefon zanim w ogóle się na niego spojrzymy.

Kompletnie nie rozumiem postępowania Apple. Co im szkodzi, że ktoś chce wrócić na iOS 10, czy starsze? W idealnym świecie Apple nie tylko pozwalałoby instalować starsze wersje systemu, ale również dokonywać update'ów selektywnie np. jeśli ktoś jest zadowolony ze starego wyglądu, to mógłby tylko zrobić update jądra systemu i podstawowych komponentów, które działają w tle.

Na podobnej zasadzie Apple mogłoby dać możliwość wyłączania części nowych funkcji, z których mało kto korzysta, a tylko zamulają urządzenie. Co by im szkodziło wyciągnąć rękę do swoich konsumentów.

Kiedyś Apple miało politykę, że wspierali swoje urządzenia do ich fizycznej śmierci, ale co jakiś czas dawali nowy hardware, który po prostu chciałeś mieć. Dziś nowe iPhone'y są nudne, a maki tragiczne. Apple jest dziś ledwie modne. Telefony konkurencji są znacznie fajniejsze i nie tylko mają więcej funkcji, ale są na tyle otwarte że można je dostosować pod własne oczekiwania.

Gdyby jeszcze Apple odwalało swoją robotę jak należy tj. wychodzi nowy iOS i na nowych czy rocznych telefonach działa w 100% perfekcyjnie, to też nie byłoby na co narzekać. Sytuacja jednak jest jaka jest. Apple jedzie na sentymencie, przyzwyczajeniu i bardzo sprytnie promuje swoje urządzenia jako najciekawszy trend.

Kilka dni temu musiałem kupić nowy telefon dla siebie i produkty Apple'a skreśliłem w kilka minut. Po co czekać na iPhone'a X, jak flagowce Androida już teraz mają wyższe ekrany bez ramek i najważniejszą z nowości: HDR.

Okropne jest to wcięcie na kamerę. Wolałbym cały czarny pasek. Chyba, że da się ustawić ekran tak, by był czarny na bokach, białe ikonki na czarnym tle jeszcze jakoś zniosę. W każdym razie kompletnie mnie te nowe iPhone'y nie interesują. Liczyłem na choć jeden fajny feature, a tu ledwie HDR obecny u konkurencji od długiego czasu oraz OLED, który Samsung montuje od lat. Szkoda, że iP 8 to wciąż zwykły LCD. Ja sobie już nie wyobrażam telefonu z LCD.

Apple najwyraźniej podpisało jakąś umowę na wyłączność z wytwórniami filmowymi. To by wyjaśniało brak filmów HDR w Netflixie tj. w tym formacie są treści tworzone dla Netflixa, ale filmy innych wytwórni tylko w HD mimo iż są wersje bluray UHD z HDR. Zobaczymy jak to się rozwinie. Apple TV nie jest w sumie drogie, więc zawsze można kupić, złączy HDMI w telewizorze pod dostatkiem.

A nie przyszło wam do głowy, że w jakiś pokrętny sposób samo Apple ustawia takie kolejki? Oczywiście nie oficjalnie, ale ktoś kogoś wynajmie i stoją słupy, a w gazetach piszą, że już są kolejki. Wystarczy zacząć, a stadko baranków samo się zbierze.

Jeszcze bym to jakoś zrozumiał, gdyby to był zupełnie nowy i rewolucyjny gadżet, ale to po prostu kolejny iPhone. Nawet jeśli będzie mieć jakiś nowy hardware, to i tak poczekamy kilka miesięcy na soft, który zrobi z tego użytek. Jakby nie patrzeć tylko pogratulować Apple. Udało im się stworzyć świat w którym posiadany smartfon jest najważniejszym elementem statusu społecznego, przynajmniej wśród mniej zamożnych. Nie mają na własność mieszkań czy domów, nie mają dobrych samochodów, ale przynajmniej na topowy smartfon ich stać.

Netflix daje bitrate 16-25 Mb/s w rozdzielczości 4K i używa HEVC. To więcej niż 4K jakie zobaczysz w TV SAT czy kablówce. Jakość obrazu Netflixa i Amazona miażdży zwykłe Bluraye, po prostu nowszy standard. 10-bitowy kolor eliminuje banding, szeroka przestrzeń barw daje piękny i głęboki obraz, a standard HDR pozwala w końcu eksponować znacznie szerszy zakres jasności, by świeca, żarówka i słońce miały wyraźnie inną jasność na ekranie. HDR to nic innego jak zapisanie konkretnej jasności pikseli w nitach, które później każdy TV przetwarza pod możliwości swojej matrycy.

Nie znam nikogo, kto powiedziałby, że klasyczne Bluraye są lepsze od streamów z HDR.

Tak na marginesie, odkąd ma TV z HDR wizyty w kinie stały się bardzo nieprzyjemne. Jedyne co może uratować kina to wielkie ekrany OLED. Projektory mają niską jasność i tragiczną czerń, a 60-65" TV są już na tyle duże, że kinowy rozmiar nie jest aż tak kuszący.

Urządzenie jest specyficzne i eksperymentalne. Dobrze jednak, że Apple eksperymentuje w ten sposób. Jak zapotrzebowanie będzie wysokie, to będą projekt rozwijać, a jak nie to zniknie z rynku.

iPhone 3G i w sumie pierwszy iPhone też to w kwestii sprzętu takie przenośne Dreamcasty. Dlatego Sega zainteresowała się wydawaniem gier, bo mogli łatwo portować gry ze swojej ostatniej konsoli. Układ graficzny w tych smartfonach był tej samej architektury co w Dreamcaście i miał mniej więcej porównywalną wydajność.

Firmy patentują wszystkie swoje pomysły, niezależnie od tego czy będą je wdrażać czy nie. Jest to zabezpieczenie na wypadek, gdyby w przyszłości chcieli coś takiego wprowadzić, a także wyprzedzenie konkurencji o krok. Nawet, gdyby tylko konkurencja coś takiego zrobiła, to Apple miałoby pieniądze za wykorzystanie patentu. Jeśli chodzi o sam pomysł, to jest co najmniej dziwny. Miałby jakiś sens w czasach świetności iPodów, ale nie teraz. Każdy ma przy sobie telefon z internetem i zabiera własne słuchawki jeśli tylko ma sposobność na ich wykorzystanie. Gdyby opatentowali schowek na słuchawki z nieplączącym się kablem wewnątrz telefonu to dopiero byłaby rewolucja.

Zastosowania siły dotyku: GRY - gaz/hamulec w wyścigach, analogowa gałki w shooterach, wciśnięcie lewej oznacza skok, wciśnięcie prawej strzał. aplikacje - silniejszy dotyk = prawy przycisk myszy, a do tego milion nowych gestów. Do tego klasyczne zastosowanie: programy graficzne.

Oczywiście, że klasyczne gry Nintendo możesz legalnie pobrać. Wii, Wii U oraz 3DS posiadają Virtual Console, czyli możliwość legalnego zakupu gier na stare platformy Nintendo, C64, NeoGeo, konsole Segi itd. W przypadku Wii, możesz zrobić kopię tych gier na kartę SD i w teorii wyciągnąć z nich ROM i grać na dowolnym emulatorze, aczkolwiek jest to już szara strefa. W każdym razie VC jest nowoczesną, legalną i tanią alternatywną dla kupowania starych konsol i często trudno dostępnych starych gier.

Jaki port? Jakie trudności? Odpalić iOSowy port DOSBoxa, a pod nim Windows 95, to żadna sztuka. Instrukcja w języku polskim: 1. Zainstalować DosBoxa na komputerze 2. Zainstalować Win95 pod DosBoxem 3. Zainstalować iDOS w urządzeniu z iOS, wystarczy mieć profil developerski i skompilować gotowe źródła w XCode z własnym certyfikatem 4. Wrzucić obraz HDD z komputerowego DOSBoxa. 5. Odpalić Win 95 na iOS i cieszyć się, że niekumate portale zrobią z tego wielki news. Oczywiście wszystko można zrobić bezpośrednio na iOS , ale iDOS działa bardzo wolno na iOS w porównaniu do komputerowej wersji DOSBoxa.

Każdy duży silnik prędzej czy później trafia na platformy mobilne. Frostbite to nie tylko seria BF, ale większość nowych i nadchodzących gier EA. Urządzenia mobilne z każdą kolejną generacją mają coraz więcej mocy, aczkolwiek nie sposób ich porównać do platform stacjonarnych. Pod pewnymi względami wyprzedzają starą generację konsol, a pod innymi nadal ją gonią. Teraz jest trend, by stworzyć nowoczesne niskopoziomowe API. Apple ma metal, Microsoft ma DirectX 12, AMD ma Mantle, a nawet Android nad czymś pracuje. Te nowe API to nie jest magiczny środek, który drastycznie zwiększy wydajność, ale pozwoli efektywniej wykorzystywać CPU upraszczając komunikację z GPU. Niewątpliwą przewagą Apple nad Androidami jest architektura sprzętu. Flagowe Androidy stawiają głównie na ilość rdzeni i RAMu, a od strony programowania dużo ważniejsza jest wydajność pojedynczego rdzenia jak również przepustowość pamięci. Podobnie z GPU, w Androidach instalowane są dość przeciętne układu, a Apple wrzuca zawsze to co najlepsze. Dlatego też na nowych urządzeniach z iOS wszystko chodzi płynniutko, a flagowce konkurencji w mniejszym lub większym stopniu będą przycinać. Innymi słowy, Apple wrzuca to co daje najwięcej możliwości programistom, a w Androidach wrzuca się takie podzespoły, by nieogarnięty klient wybrał dany model, bo ma dużo RAMu i rdzeni.

Zwiększanie ilości RAMu z biegiem czasu to naturalna kolej rzeczy. Jednak należy pamiętać, że lepiej mieć mniej szybkiej pamięci i niż więcej wolnej. W przypadku urządzeń mobilnych ma to dodatkowe znaczenie, bo im szybsza pamięć tym więcej prądu zużywa. iPady i iPhone'y są wyposażone w szybką pamięć flash na wzór dysków SSD w komputerach. Dlatego sam wzrost pamięci RAM nie będzie miał aż takiego znaczenia. Co innego jej szybkość. Przepustowość pamięci to właśnie jedno z największych ograniczeń platform mobilnych. Zresztą stary Xbox360, który ma 512 MB ramu kładzie na łopatki nawet najnowocześniejsze urządzenie mobilne, których dopiero najnowsze generacje mogą myśleć o otwartej rywalizacji z PS3 i X360. Oczywiście kluczowa jest kwestia zaprojektowania systemu i aplikacji. Nie jest wielką tajemnicą, że iOS jest dość solidnie zoptymalizowany, a Android to pozlepiane ze sobą najróżniejsze linuksowe komponenty. W efekcie 2 GB na Androidzie odpowiada mniej więcej 512 MB w iOS - wiem to z własnego doświadczenia. Do tego praktycznie wszystkie urządzenia na Androidzie mają sloty na kartę SD, a użytkownicy pakują tam jakąś tanią chińszczyznę, która ma odczyt/zapis na poziomie 10 MB/s, co drastycznie spowalnia całe urządzenie. Tak na marginesie, jeszcze rok temu miałem w stacjonarnym PC 2 GB ramu i praktycznie dla zasady wymieniłem na 8 GB. Praktycznie żadnej różnicy nie zauważyłem. Jak wszystko śmigało tak śmiga nadal. Jedyny plus jest taki, że pod Win 7 wszystkie często używane aplikacje siedzą w RAMie i HDD praktycznie nie jest używany.

Już większej głupoty napisać się nie dało? iOS == OS X, różnią się tylko UI. Apple zmieniało architekturę CPU Maca już 3x i przez ostatnich kilka lat mieli działającą hybrydę OS X PPC/x86. Dodanie ARMa to najmniejszy problem, tak samo jak przeportowanie aplikacji z iOS na x86. Zresztą jest już gotowe rozwiązanie: symulator iOS w Xcode. Wystarczy trochę posprzątać i pierwsza wersja gotowa, a cała praca i tak spadnie na twórców aplikacji, bo to ich zadanie, by ich aplikacje działały na nowym urządzeniu. Zresztą od lat architektura CPU nie ma żadnego znaczenia przy pisaniu aplikacji. Nikt nie odwołuje się bezpośrednio do sprzętu tylko korzysta z funkcji systemowych. I choć binarki nie są kompatybilne z różnymi architekturami, to kompatybilność na poziomie kodu źródłowego jest zachowana w większości systemów.

A co z deweloperami? Coś mi się wydaje, że będą musieli zwrócić całą kwotę, łącznie z podatkiem, a więc jeszcze będą stratni. To akurat wina rodziców, że dają dzieciom dostęp do swoich kart kredytowych i nie zatroszczą się o to, by wyłączyć mikropłatności w opcjach. Niestety takie naciąganie dzieci to spora część zysków wielu aplikacji. Kto w ogóle kupiłby tonę wirtualnych monet za 99$? Największym błędem jest, że Apple pozwala na tak wysokie opłaty w grach. Górną wartością powinno być 9,99$ a jak komuś mało, to niech kupi kilka pakietów.Ja osobiście bardzo nie lubię mikropłatności i jedyne uznaję je pod warunkiem, że oferują dodatkową zawartość. DLC to zresztą plaga dzisiejszej branży gier. Niezależnie czy małe, czy duże. Czy AAA, czy indie, cięcie gier na kawałki i sprzedaż DLC zawsze odbija się negatywnie. Dlaczego tak mało firm robi klasyczne dodatki jak np. mający dzisiaj premierę Reaper of Souls? Blizzard, czy R* pokazują, że można zrobić tradycyjną grę bez żadnego naciągania graczy i dobrze na niej zarobić.

Czy tego chcemy czy nie. SmartSamochody są tylko kwestią czasu. Apple ma ogromne doświadczenie w produkowaniu urządzeń mobilnych wykorzystujących GPS, akcelerometry, żyroskopy i inteligentnego asystenta Siri. Apple nie musi nomen omen wymyślać koła na nowo. Samochody produkowane są od lat i poza uniezależnieniem się od paliw kopalnych nic nowego w ich konstrukcji wymyślić się nie da.Myślę, że mniej więcej w czasie 10-20 lat doczekamy się sterowanych komputerowo pojazdów. Taka technologia ma same zalety. Wszystkie zautomatyzowane samochody będą tworzyły jedną wielką zdecentralizowaną sieć komputerową, która na bieżąco będzie generować informacje o natężeniu ruchu czy objazdach. Przy optymalnym zarządzaniu ruchem korki będą zdecydowanie mniejsze, a ruch znacznie płynniejszy i praktycznie bezwypadkowy. Co prawda jest potrzebna ogromna moc obliczeniowa, by tym wszystkim zarządzać, ale pamiętajmy, że samochody będą połączone w sieć i łączna moc obliczeniowa całej sieci będzie ogromna. Oczywiście pojawia się zagrożenie atakiem hakerów i przejęcie kontroli nad wszystkimi pojazdami, ale nie wybiegajmy za daleko:) Przy takiej technologii dojeżdżanie do pracy nawet 2 godziny nie będzie problemem, bo w czasie podróży będziemy mogli zająć się czym tylko będziemy chcieli, a nawet się zdrzemnąć. Odpadnie problem parkowania, bo wysiądziemy w dowolnym miejscu, a samochód sam znajdzie parking i po nas przyjedzie jak po niego zadzwonimy. No i oczywiście największa zaleta, odpadnie problem wsiadania za kółko pod wpływem - i pisze to osoba, która wypija jedno piwko raz na kwartał:)

Ja stare telefony trzymam na specjalnej półce. Do tej pory uzbierałem 11, większość z nich nadal działa. Jak zmieniałem iPhone'a 3G na 4-kę kusiło mnie, żeby stary sprzedać. Wtedy dostałbym 400-600 zł za niego. Jednak stwierdziłem, że szkoda go się tak po prostu pozbyć tym bardziej, że wciąż mam pudełko i wszystkie oryginalne akcesoria. Za 10-20 lat może być niezłym gadżetem kolekcjonerskim.4-kę pewnie też sobie zostawię, choć nie chcę odstawiać jej na półkę już teraz. W krótkim czasie kończy mi się umowa i mógłbym wziąć nowy telefon, ale cena nowych iPhone'ów jest nieadekwatna do tego co oferują względem 4-ki. Szczególnie, że ten telefon wciąż świetnie działa z iOS 6 (mam drugą 4-kę z iOS7 i płynność interfejsu przypomina bardziej androida niż iOS niestety, choć nadal da się z niego korzystać). Do bardziej wymagających aplikacji i tak używam iPada, a iPhone to tylko rozmowy, internet i proste gierki.

Mam już kilkuletnie doświadczenie w pisaniu aplikacji na iOS i mogę powiedzieć tylko jedno. Ekran dotykowy działa w tych urządzeniach rewelacyjnie. Zaczynałem od 3G i już tam nie było nic do zarzucenia.Należy pamiętać, że powierzchnia palca stykająca się z ekranem prawie nigdy nie jest idealnym kołem, a bliżej nieokreślonym owalnym kształtem. Nie wiem, czy chwalić należy iOS, czy firmware sensora, ale faktem jest, że spokojnie można używać przycisków o powierzchni znacznie mniejszej od powierzchni dotykającego palca. To działa tak dobrze na najniższej warstwie interfejsu dotykowego, gdzie iOS podaje tylko punkt współrzędnych ekranu, gdzie nastąpił dotyk. Moje aplikacje mają własne GUI i iOS nie wie co jest przyciskiem, a co nie, więc na tym etapie nie następuje korekta.Mówiąc wprost: brawo Apple!

Mają iPhone'a jako pierwsi? Mają i tyle w zasadzie wystarczy. Ktoś na pewno kupi, jak nie teraz to za kilka miesięcy w przecenie 2599 zł z 5699 zł:) Inna sprawa, że Solorz ma bardzo specyficzny model biznesowy. Sprzedaje usługi tanie, ale w gruncie rzeczy niekorzystne w kategorii cena/jakość. Oferta jest tak skonstruowana, by dla laika wyglądała na lepszą od konkurencji. 100 Mb/s kusi, tak samo jak mnóstwo kanałów w cyfrowym polsacie. Jednak w pierwszym przypadku drakońskie limity zabijają usługę i nawet darmowy youtube nie pomaga, który jest za darmo, ale tylko w jakości 360p, przy wyższych zjada transfer z limitu. W platformie TV dostajemy mnóstwo kanałów śmieciowych w dodatku przeładowanych reklamami, o bardzo niskiej jakości technicznej, a nie tego oczekuje się od telewizji premium.O ile jednak w przypadku internetu i telefonów są znacznie lepsze alternatywy, tak w przypadku TV konkurencja nie powala. NC+ jest równie kiepska, a dobre i tanie kablówki mają ograniczony zasięg.