Data, która łączy mnie i Commodore (Retro)

Moja „kariera” użytkownika komputerów przebiegała dość dynamicznie. Pierwszym był kupiony na giełdzie Atari 800 XL w 1984 roku. Nauczyłem się na nim programować w kilku językach (Nawet w C bo miałem stację dsykietek). Wystarczył mi do 1991 roku gdy za zgromadzone pieniądze i dary od rodziny (zdałem na studia) udało się kupić Atari 520 ST. Ten nie zagrzał u mnie miejsca na długo. Choć potrafiłem przekonać kilak osób na Giełdzie Komputerowej przy Politechnice Wrocławskiej (AZS), że jest lepszy od Amigi, to z powodu przedziwnego zbiegu okoliczności szybko zamieniłem go pod sam koniec 1991, właśnie na Amigę 500.

Ale pierwszym urządzeniem jakie miałem od Commodore był kalkulator! To było jakoś w 1978 roku.

Amiga

Z Amigami związałem się na dłużej. Nie tylko jej możliwości graficzne i muzyczne mnie fascynowały. Podobał mi się system w zasadzie bardzo podobny (biorąc pod wzgląd różnicę lat) do naszego OS X. Czyli graficzny (GUI) Workbench plus CLI (Command Line Interface). To tak jak teraz… mamy system z wspaniałym GUI ale jak chcemy to odpalamy terminal i wydajemy komendy tekstowe (CLI). Ówczesne Macintoshe tak nie miały… tylko system graficzny.

Do tego od początku w Workbench mogliśmy uruchamiać kilka programów jednocześnie i dzieliły się one czasem procesora znacznie lepiej niż w System 7 Apple. Oba systemy nie miały pełnego „wywłaszczenia” i ochrony pamięci. Wywrotka jednego programu mogła wywalić cały system i inne pracujące programy w tym czasie na nim aplikacje.

Na Amidze poza zabawą znów wróciłem do programowania (przerwę miałem na Atari ST). Programowałem w Microsoft BASIC[!] dołączonym do Amigi 500 potem w C, PASCAL i asemblerze Motoroli 68000. Brałem nawet udział w demoscenie amigowej! Zaliczyłem dwa Copy&Party w Gdyni i Warszawie. Należałem do grypy Zack Team, w której pokazywałem swoje nędzne możliwości kodera (już objawiała się wtedy gwiazda Musashiego). No ale robił człowiek co zdołał się nauczyć. Pamiętajcie, że nie było wtedy Internetu, a wiedzę trzeba było zdobywać samemu, od znajomych, z przedruków książek na powielaczach lub z „Zinów” na dyskietkach.

„Teleexpres” - Drugie demo jakie „zakodowałem” z Zack Team

Nasza grupa Zack Team właśnie po gdyńskim Copy&Party połączyła się z HOT Musashiego tworząc Deform. Musashi twierdził, że robią wspaniały kod i grafikę ale nie potrafią go sprzedać z „takim jajem” jak my w Zacku ;-)

Dysk muzyczny jaki oprogramowałem już w grupie Deform

Jak wspomniałem internet istniał wtedy w kręgach akademickich i nie był praktycznie dostępny. A nawet jak by był to przesłanie za jego pomocą dyskietki danych byłoby karkołomne. W grupach były osoby, które internet zastępowały. Tak zwani Swaperzy. Ich rolą było wymienianie się dyskietkami z Demami, Zinami (magazyny na dyskietkach do czytania) czy innymi programami za pomocą poczty (w listach). Serio.

Moje renderingi wykonane na Amidze (~1993)

Poza sceną na moich Amigach (miałem ich kolejno lub jednocześnie wiele) renderowałem grafikę 3D najchętniej w programie Real 3D i potem w Maxon Cinema (nadal rozwijany i dostępny na OS X) i programowałem niekoniecznie tylko dema. Z czasem, z racji zbyt słabych umiejętności w kodowaniu „dem” zabrałem się za pisanie programów użytkowych działających w systemie, a nie jak dema „na sprzęcie” czyli z pominięciem funkcji systemowych. Czyli robiłem programy użytkowe jak np. konwerter polskich znaków z rożnych kodowań (w tym używanych na Macinoshach) i wiele innych.

Źle się dzieje z Commodore

Pogłoski o bezsensownej polityce Commodora i początku problemów finansowych zaczęły dochodzić do nas koło 1993 roku wraz z masową wyprzedażą Amig CDTV (można ją było z wbudowanym odtwarzaczem CD, klawiaturą, pilotem i myszą nabyć w cenie niewiele większej niż Amiga 500+).

Tu wymienię listę Amig jakie miałem: Amiga 500, Amiga 500+, Amiga 2000 (z KickStart 2.0), Amiga CDTV, Amiga 1200, Amiga CD32. Do tego dyski twarde i „karty turbo” znacznie zwiększające szybkość pracy komputera. Sporo miałem też osprzętu jak Genloc, grabery wideo, drukarki itp.

Już wtedy od prawie 3 lat pracowałem na Macintoshach. Na wszelkie złośliwe pytania znajomych: „To kiedy kupujesz PeCeta (gdy Commodore padnie)” odpowiadałem: „PeCeta? Nigdy! Jak coś do Maca”. I tak się też stało.

Dokładnie w moje 26 urodziny Commodore ogłosił bankructwo… żyłem jeszcze nadzieją na przejęcie działu Amigi i dalszy jej rozwój przez inną firmę. Mi nadziei wystarczyło na niecały rok. Jak pisałem wcześniej, miałem zaplecze w postaci doświadczenia z Apple Mac i dostępu do oprogramowania na nie. Sprzedałem wszystko Amigowe (poza monitorem) co miałem i kupiłem Macintosh LC 630 o czym więcej napisałem tu: Moje Pierwsze Macintoshe (retro-kącik).

I jak widać tak mi już zostało ;-)

Za zdjęcia ekranów moich dem dziękuję koledze z Twittera ;-)