Napisano 09 września 2005 - 02:03
Na wstępie chciałbym podziękować Przemionowi, za odblokowanie wątku, ale przede wszystkim za zacytowanie imrika. Nie ukrywam, że to na jego wpis chciałbym przede wszystkim odpowiedzieć, ale również odnieść się do innych głosów pojawiających się w tym wątku.
Zdaję sobie sprawę z tego, że zarówno forma, jak słownictwo przeze mnie używane, mogą sprawiać trudności niektórym osobom. Język jest tworzywem, z którego lepię przekazy, często bazujące na dwu- czy nawet wieloznacznościach. Myli się jednak Konrad, widząc w tym brak szacunku dla współdyskutantów, gdyż wynika to z pewnego założenia: założenia iż dyskutuję z osobą inteligentną - przynajmniej tak inteligentną jak ja. Za tym założeniem nie kryje się, jak zapewne wielu teraz myśli, jakieś szczególne przeświadczenie o własnej genialności, ale zwykłe, na pozór oczywiste stwierdzenie: mój współdyskutant nie jest głupszy ode mnie. Nie wątpię też, że znakomita większość uczestników tego forum ma podobne podejście. A skoro tak jest, to czy wypowiadanie się do uczestników tego forum prostymi zdaniami nie byłoby w rzeczy samej zawoalowaną obelgą, daniem do zrozumienia, iż nie są w stanie zrozumieć niczego poza najprostszymi przekazami? Czy nie byłoby to, w gruncie rzeczy, obniżaniem poziomu forum?
Jest jeszcze inny aspekt: równanie w dół. Bo czyż mamy równać w dół? Czy to osoby, które lepiej sobie radzą z posługiwaniem się słowem, powinny ograniczać swoje umiejętności, czy też może osoby, które mają z tym problem, powinny bardziej się starać i tym bardziej brać poprawkę na możliwość niezrozumienia cudzej wypowiedzi. A już szczególnie osoby, które tego języka się dopiero uczą, bo tym bardziej powinny sobie zdawać sprawę z możliwości błędnego odczytania językowych niuansów. Jak zauważył imrik, balansuję na granicy - możliwe. Ale czy ją przekraczam? Nie sądzę. Natomiast mój kontrdyskutant ową granicę wyraźnie przekroczył - przekroczył używając inwektyw pod adresem moim i moich krewnych.
Kilka osób napisało również, że powinienem przeprosić Digiface za upublicznienie jego imienia na forum. Ale nie wydaje mi się, żeby to był słuszny wniosek. Nie, nie dlatego że nie chcę spokoju, ale z kilku innych przyczyn. Po pierwsze dlatego, że nie miałem podstaw do podejrzeń, iż Digiface nie życzy sobie używania swojego imienia. Wręcz przeciwnie: dwa różne fora, MyApple i MacNews, z dwoma różnymi szablonami użytkownika. MyApple stosuje szablon, który nie daje możliwości przedstawienia swojego imienia - MacNews owszem, umożliwia to. I co robi Digiface natrafiając na sposobność przedstawienia się? Po prostu to robi - podaje swoje imię. A skoro tak, przestaje oczywistą być jego chęć ukrycia swoich personaliów, a zupełnie możliwym i prawdopodobnym staje się to, że nie przedstawił swojego imienia na tym forum tylko dlatego, że szablon użytkownika MyApple nie umożliwił mu tego. Po drugie, nawet jeżeli sobie tego nie życzył, powinien owo życzenie wyrazić w przyjęty (czytaj: kulturalny i jawny) sposób. Podczas naszego poprzedniego spięcia, z początku sierpnia, takiego zastrzeżenia, o ile pamiętam, nie wyraził, natomiast równie gwałtownie i bez ostrzeżenia jak teraz oskarżył mnie o włamanie do bazy danych forum, co godzi nie tylko we mnie, ale również w to forum, którego dobro podobno wszystkim nam leży na sercu. Nie zmienił również wpisu na MacNews, a więc nadal nie było jednoznacznych przesłanek do tego, by jego imienia nie używać. A nawet gdyby istniały, miał do dyspozycji możliwość zwrócenia mi uwagi przez prywatną wiadomość, z czego nie skorzystał. Ani razu. Postanowił sprawę rozdmuchać od razu publicznie. Dlaczego? O tym za chwilę.
Argumentacja do netykiety jest niestety nietrafiona. Jeżeli istnieje gdzieś zapis nakazujący zwracanie się pseudonimem, to poproszę o wskazanie, ale pragnę zaznaczyć, że na wszelkich listach, grupach i forach, w których uczestniczę, zwracanie się do siebie po imieniu jest jak najbardziej przyjęte. Ba, na większości z nich przedstawienie się i odrzucenie anonimowości świadczy o tym, że bierze się odpowiedzialność za swoje słowa.
Ostatnim aspektem całej tej historii jest to, co moim zdaniem leży u jej podstaw - próba wprowadzenia cenzury wypowiedzi. Co zabawne, próba ta przeprowadzana jest pod hasłem obrony wolności wypowiedzi. Pytanie tylko, na czym owa wolność ma polegać?
Moje poglądy są niepopularne, bo często mylone są z obroną SADu. Ba, wielu osobom taka ich interpretacja jest na rękę, bo tym łatwiej przedstawić je w złym świetle - nie oszukujmy się, SAD nie ma dobrej opinii, więc wszystko co można z tą firmą powiązać niejako z automatu jest złe. Stąd ciągłe oskarżenia rzucane przez Digiface, jakobym pracował w SADzie lub dla SADu - oskarżenia nie poparte żadnym dowodem, a przestawiane jako pewnik.
Jednak uważny czytelnik z pewnością zauważy, że wykpiwam wyłącznie pewien typ piśmiennictwa, piśmiennictwa będącego swoistym internetowym graffiti, pełnego emocji lecz pozbawionego faktów. A to, że dotyczy ono głównie lub wyłącznie SADu, to już wynik tematyki tego forum - dzięki temu nie opisuje się tutaj problemów z serwisem samochodowym, czy nie narzeka na jakość obsługi w banku. Samo w sobie zamieszczanie takich historii nie byłoby niczym złym, gdyby nie jeden, istotny moim zdaniem fakt: te wpisy bardzo często obrażają konkretne osoby pracujące w SADzie lub, co gorsza, stosują swoistą odpowiedzialność zbiorową obrażając wszystkich pracowników tej firmy. Pierwsze jest zwyczajnie nieuczciwe, bo nie daje drugiej stronie możliwości obrony, że nie wspomnę o niestosowności pisania o kimś, kogo zna się tylko przez telefon, per "Kasia". Drugie jest równie niskim zachowaniem, bo wielu pracowników SADu to naprawdę rzetelni i życzliwi ludzie, czego dowody pojawiły się również na tym forum. Złe jest również to, że wiele z tych zarzutów jest zwyczajnie niesłusznych lub wyolbrzymionych.
Nie atakuję natomiast tych wpisów, które rzeczowo przedstawiają problem, chociażby były pełne emocji. Wpisów takich, które skupiają się na kłopotach, a nie obrażaniu ludzi. W takich przypadkach staram się pomóc, czego dowody również można bez problemu znaleźć.
Wiele osób twierdzi, że moje wykpiwanie internetowego graffiti zniechęca ludzi do dyskusji, ale czy te osoby zastanowiły się przy tym, jak wiele osób zniechęca do udziału w forum owo graffiti emocjonalne? Dlaczego tak wielu użytkowników Maków z wieloletnim doświadczeniem ogranicza się do moderowanych list mailowych, a tak niechętnie zagląda na ogólnie dostępne fora?
W przypadku wpisu, który Digiface tak dzielnie wziął w obronę, mieliśmy jednak do czynienia z pierwszą kategorią, emocjonalnego graffiti, które po bliższym przyjrzeniu okazało się mało precyzyjną, a przez to mało wiarygodną historią. Na to właśnie zwróciłem uwagę, na brak wiarygodności. Okazało się jednak, że nie powinienem kwestionować wiarygodności historii, bo to rzekomo obraża autora i jest odbieganiem od tematu. Ale czy rzeczywiście? Czy rozsądny czytelnik nie zastanawia się nad wiarygodnością doniesień? Czy sceptycyzm jest wadą? Czy należy wierzyć w każdą historię, byle w niej było coś o złym SADzie? I czy rzeczywiście ocena wartości wpisu jako takiego jest obrażaniem i odbieganiem od tematu? Nie sądzę, skoro Digiface nawet nie zareagował na fakt, że jeden z uczestników nie tylko dostał ostrzeżenie za formę wpisu, ale wręcz cały wątek usunięto. A wpis również traktował o jakichś mało wiarygodnych problemach z SADem (o ile dobrze zrozumiałem). Może więc źle widziane są jedynie te komentarze, które chociażby mimowolnie biorą SAD w obronę? Na to właśnie wygląda, ale znaczy to wprost, że jego ataki i próby ograniczenia moich komentarzy są niczym innym, jak usiłowaniem wprowadzenia cenzury - cenzury komentarzy, które mogłyby zburzyć obraz bezsprzecznie złego SADu winnego wszelkich klęsk dotykających cały świat.
W dodatku odnoszę wrażenie, że odbywa się tu subtelny psychologiczny szantaż - uciszcie Heidiego, bo jak nie, to będę krzyczał. Szantaż, któremu wielu uczestników forum poddaje się dla świętego spokoju. Tylko należy w takim przypadku postawić jedno pytanie: kto będzie następny?
Pytanie które nasuwa mi się na myśl brzmi tak: jeżeli przyjmiemy, że dopuszczalne są emocjonalne i niekonkretne wpisy na temat SADu, to dlaczego miałyby być ograniczane komentarze na temat tych wpisów, chociażby równie emocjonalne i niekonkretne? Dlaczego pewien rodzaj wpisów miałby być chroniony? Czy to rzeczywiście będzie swoboda wypowiedzi?
Podsumowując mogę napisać tylko jedno: nie uważam, żebym musiał przepraszać Digiface za użycie jego imienia, chociażby ze względu na niewspółmierność jego ataku na moją osobę do mojego "przewinienia". I chociaż rozumiem w pewien sposób jego reakcję, reakcję osoby pewnej bezpieczeństwa i bezkarności zapewnianej przez anonimowość, która właśnie dowiedziała się, że anonimową nie jest, co musiało być oczywistym szokiem, oczekuję z jego strony przeprosin, szczególnie przeprosin pod adresem forum jaki i moich bliskich. Ze swojej strony obiecuję natomiast nie używać jego imienia, a przynajmniej nie w połączeniu z jego pseudonimem.
L.S.
Temat jest zamknięty
:wink: Nic więc nie stoi na przeszkodzie, żeby więc tego wyrazu użyć, chyba, że nie życzysz sobie tego (to już dość wyraźnie zaznaczyłeś: powinieneś jeszcze usunąć swoje imię z bazy danych MacNews.pl).
)
