Oczywiście że nie, podobnie jak zapewne znakomita większość osób używających komputerów w Polsce przed wprowadzeniem ustawy o prawie autorskim (bodaj 1991 rok, jeżeli mnie pamięć nie myli). Ale, gdybyś nie zauważył, od tamtego czasu mineło kilkanaście lat i sytuacja uległa diametralnej zmianie.
To ze jestesmy jakies 20 lat za krajami starej uni widac chocby w lasach, gdzie sa dzikie wysypiska. Przykladow mozna by znalezc duzo wiecej, chodzi o to niestety mentalnosc polakow niewiele sie zmienila przez te nascie lat. Swiat ruszyl do przodu, my zostalismy w miejscu. Brak nam jeszcze takiej swiadomosci, ze zcrackowalem to ni mniej nic wiecej jak ukradlem.
Zgadzam się, że mój argument nieco kuluje. Ale nie do końca zgodzę się, że z prawem autorskim jest odwrotnie, że prawo autorskie zostało ot tak wymyślone i że dopiero na tej podstawie kształtowały się zwyczaje społeczne. Raczej pojawiła się w pewnym momencie potrzeba skodyfikowania pewnego zwyczaju, którego niektórzy przestrzegać nie chcieli. Ale nie mnie to oceniać, nie znam się na historii, ani niewolnictwa, ani prawa. Chodzi mi tylko o to, że jestem przeciwny eufemizowaniu kradzieży, usprawiedliwianiu się, tak powszechnemu w Polsce. Oczywistym jest, że kradzież kradzieży nierówna. Ale ktoś kto kradnie, bo nie ma co jeść jest złodziejem, jak i ktoś kto kradnie, bo zachciało mu się coś mieć, a nie chce mu się na to zarobić. Podobnie jest z zabójstwem w obronie własnej. Ktoś, kto zabił w obronie, nie może nagle tłumaczyć, że nie zabił. Może tłumaczyć dlaczego to zrobił, i nawet powinien, ale nie może powiedzieć, że to nie było morderstwo z premedytacją, więc to tak jakby wcale tego nie zrobił. Zaraz znowu tu się pojawią głosy, że to znów zła analogia. Że ściągnąć sobie z p2p to przecież nic złego. Otóż sciągnąć sobie po cichu program, to tak jak zrywać chronione gatunki kwiatów, gdy nikt nie widzi.
