Gdy Apple w 2005 roku ogłosiło, że definitywnie rezygnuje z architektury PowerPC, wielu użytkowników Macintoshy odebrało to jako swoistą zdradę. Znienawidzony i obśmiewany dotychczas Intel miał się okazać wybawieniem dla Apple ? Absurd.

<!--

Reklama G3
-->

Apple zawsze było inne, zawsze podążało swoją własną drogą nie oglądając się na trendy, mody a czasem nawet nie przywiązując nadmiernej uwagi aspektom ekonomicznym. Gdy w 1976 roku w Apple I pojawił się procesor MOS 6502, większość ówczesnych mu komputerów budowano w oparciu o procesor Intel 8080.

W latach 80-tych, w epoce rozkwitu komputerów domowych komputerowy świat procesorów opanował MOS 6502 (i jego pochodne) lub z mniejszym udziałem Zilog Z80. Jednak „poważne” komputery nadal trzymały się Intela. W połowie lat 80-tych odbyła się pierwsza, 16-bitowa rewolucja. Na scenę wkroczyła Motorola 68000, która w porównaniu do stosowanych wówczas Inteli 8086, była bardzo nowoczesna. Świat jednak w miejscu nie stoi a i Intel zaczął pracować nad nowymi, coraz szybszymi procesorami, które ostatecznie zaczęły być, głównie za sprawą wysokiego taktowania, coraz bardziej wydajne i szala „prędkości” przechyliła się na stronę Intela.
Odpowiedzią było niezwykle gładkie przejście Apple na platformę PowerPC, które ponownie dawało przewagę nad Intelem. I ponownie Intel zaczął nadganiać a ostatecznie uzyskał przewagę. Kluczem sukcesu w tym wypadku, było stosowanie procesorów dwurdzeniowych o wysokim taktowaniu. Apple jak wspomniałem na wstępie, przeprosiło się z Intelem i ostatecznie porzuciło PowerPC. Przyczyn tej decyzji było kilka.
[list]
*]Intel był zdecydowanie szybszy
*]PowerPC G5 nie miał energooszczędnej wersji dla komputerów przenośnych
*]Problemy z dostawami PowerPC G5
[/list]
Bardzo upraszczając, idealny współczesny procesor powinien być energooszczędny, wydajny i nie powinien nadmiernie się przegrzewać. Te założenia czasem ze sobą kolidują, a inżynierowie usiłują znaleźć złoty środek, godząc te trzy wykluczające się elementy.
Intel po swojej „fascynacji” ogromnymi taktowaniami (3 GHz i więcej) był niewątpliwie bardzo wydajny, jednak mało energooszczędny. W komputerach typu desktop miało to mniejsze znaczenie, jednak 3 GHz procesor w laptopie stwarzał problemy z chłodzeniem i przewidywanym czasem pracy na baterii. W pewnym sensie kompromisem była linia Intel Atom. Procesory o zdecydowanie mniejszej wydajności, jednak ze względu na niskie taktowanie, mały pobór energii i relatywnie niskie temperatury pracy, świetnie spisywał się w komputerach przenośnych. Z czasem jednak i Intel znalazł kompromis i jeśli dobrze się dziś przyjrzeć, większość komputerów zadowala się taktowaniami w przedziale 2 do 2.8 GHz.
W międzyczasie jednak Intelowi wyrósł nowy, zdawałoby się początkowo niegroźny konkurent – ARM. Pierwsze procesory ARM powstały w 1985 roku. ARM1 był jednym z pierwszych 32-bitowych procesorów, miał bardzo niski pobór mocy, ja jego szybkość przetwarzania była nieco szybsza niż Intela 286. Końcem lat 80-tych Apple podjęło współpracę z firmą Acorn Computers nad kolejnymi wersjami ARM, co zaowocowało powstaniem ARM6, którego jedna z wersji znalazła swoje miejsce w Newtonie. Procesory ARM mimo że były bardzo energooszczędne, nie nagrzewały się nadmiernie, miały problem z wydajnością, która w porównaniu do produktów Intela była delikatnie mówiąc nie zadowalająca.
Przejście Apple na platformę Intel miało wymierne korzyści ale także kilka wad. Niewątpliwymi zaletą był znaczny przyrost prędkości, regularnie pojawiające się modele nowych procesorów oraz brak problemów z dostawami. Nie można zapominać także o możliwości łatwiejszej konwersji oprogramowania napisanego na platformę Intela. Wydawać by się mogło, że nic tej współpracy nie może zaburzyć a jednak…
W ostatnim czasie architektura ARM poczyniła znaczne postępy i w mojej ocenie bardzo możliwym będzie, iż za kilka lat zobaczymy spektakularną rewolucję zamiany procesorów Intela w urządzeniach Apple właśnie na ARM. MacBook Air na ARM-ie ? Dlaczego nie.

Ta moja pozornie idiotyczna teoria ma jednak swoje mocne podstawy. W ich zaprezentowaniu posłużę się sprzętem Apple.

Samsung S5L8900

W 2007 roku swoją premierę ma iPhone oparty na procesorze Samsung S5L8900 taktowanym 412 MHz. W tym samym okresie, MacBook posiada procesor Intel Core Duo 1.66 GHz „Yonah”.

Przewaga Intela nad procesorem ARM, jest ogromna.
[list]
*]Intel Core Duo 1.66 GHz „Yonah” – wynik Geekbench 2026
*]Samsung S5L8900 412 MHz – wynik Geekbench 139
[/list]
W 2008 roku pojawia się iPhone 3G, jednak procesor pozostaje bez zmian. Tymczasem MacBook Air ma nowy procesor Intel Core 2 Duo 1.6 „Merom”.
[list]
*]Intel Core 2 Duo 1.6 „Merom” – wynik Geekbench 2023
*]Samsung S5L8900 412 MHz – wynik Geekbench 139
[/list]
W 2009 roku następuje istotne przyspieszenie iPhone’a. Nowy iPhone 3GS ma procesor Samsung S5L8920 taktowany 600 MHz. Tymczasem MacBook Air otrzymuje Intel Core 2 Duo taktowany 1.86 GHz „Penryn”.
[list]
*]Intel Core 2 Duo 1.86 GHz Penryn – wynik Geekbench 2519
*]Samsung S5L8920 600 MHz – wynik Geekbench 275
[/list]
To ciągle bardzo skromnie choć wydajność iPhone jest taka sama jak iMac’a G3 600 MHz z 2001 roku.

Apple A4

Rok 2010 to kolejne zmiany. Apple korzysta już z własnych procesorów, zgodnych z architekturą ARM. W taki procesor Apple A4 taktowany 1 GHz wyposażony jest pierwszy iPad.

Najsłabszy MacBook Air posiada ten sam procesor Intel Core 2 Duo 1.86 GHz Penryn.
[list]
*]Intel Core 2 Duo 1.86 GHz Penryn – wynik Geekbench 2698
*]Apple A4 1 GHz – wynik Geekbench 456
[/list]

Apple A5

W 2011 roku pojawia się iPad 2 z procesorem Apple A5 taktowanym 1 GHz. Z kolei MacBook Air otrzymuje procesor Core i5 1.6 GHz „Sandy Bridge”.
[list]
*]Core i5 1.6 GHz Sandy Bridge – wynik Geekbench 4552
*]Apple A5 1 GHz – wynik Geekbench 739
[/list]

iPad oparty na A5 osiąga też wyniki o zaledwie 10% mniejsze niż iMac G5.

Apple A6

Rok 2012 ma istotne znaczenie dla procesorów Apple. Pojawiają się procesory dwurdzeniowe, które są bardziej porównywalne do dwurdzeniowych Inteli. iPad 4 wyposażony jest w procesor Apple A6X taktowany 1.4 GHz.

MacBook Air także otrzymuje nowy procesor Intel Core i5 „Ivy Bridge” 1.7 GHz w najsłabszej wersji.
[list]
*]Core i5 1.7 GHz Ivy Bridge - wynik Geekbench 5717
*]Apple A6X 1.4 GHz – wynik Geekbench 1757
[/list]
Bardzo ciekawy test przeprowadził Macwyznawca, porównując czas jaki potrzebuje iPhone 5 do nałożenia napisu na 59 sekundowy film HD 1080p i wygenerowanie go do pliku HD 720p. To samo zadanie zostało powierzone MacBookowi Air z procesorem Intel i7 Haswell, taktwanym 1.7 GHz.
Sam autor testu był zaskoczony otrzymanymi wynikami testu choć jak słusznie zauważył, procesor A6 ma sprzętowe wsparcie dla kodowania i dekodowania video, a to może prowadzić do pewnych przekłamań.

iPhone na realizację zadania potrzebował 30 sekund (dokładnie 29.5) natomiast MacBook z zadaniem uporał się w 136 sekund (2 minuty i 16 sekund).

Apple A7

Wczoraj miała miejsce prezentacja iPhone 5S. Telefon został wyposażony w nowy procesor Apple A7. Nie ujawniono danych dotyczących taktowania procesora, jednak Apple podało, iż jest to procesor 64-bitowy i jest on około 40 razy szybszy niż pierwszy iPhone.

Obecnie dostępny MacBook Air w najsłabszej konfiguracji wyposażony jest w procesor Intel Core i5 „Haswell” taktowany 1.3 GHz.
[list]
*]Intel Core i5 „Haswell” taktowany 1.3 GHz – wynik Geekbench 5946
[/list]
Nie znane są wyniki Apple A7, jednak jeśli zgodnie z informacjami przekazanymi przez Apple, powinien on osiągać w programie Geekbench około 5500 punktów. A to już daje wiele do myślenia.


Niebieski: procesory zgodne z ARM. Czerwony: Intel

Jak wynika z powyższego, procesor Apple powoli doganiają mobilne procesory Intela, a różnica jest już na tyle niewielka, że w niezbyt odległej przyszłości można pomyśleć o MacBooku Air z procesorem A8 lub A9.

Rzecz wcale nie jest też wykluczona poprzez oprogramowanie. iOS ma wspólna podstawę z OS X, od wersji iOS 7 jest już także systemem 64-bitowym. Apple nie ukrywa także faktu, że iOS oraz OS X zmierzają do jednego punktu w przyszłości i być może będą różniły się tylko i wyłącznie GUI. Więc dlaczego MacBook Air nie mógłby mieć jednego z kolejnych procesorów Apple Ax ? W rozmowach z wieloma osobami, znalazłem tylko jedną, jedyną wadę zastąpienia Intela kolejnym procesorem Apple Ax. Jak na nim uruchomić Windows ? Rzecz jest dosyć prosta, bo być może to nie Apple będzie martwiło się o możliwość odpalenia Windows na procesorach ARM. Zrobi to Microsoft gdyż najprawdopodobniej po klapie z Surface, będzie musiał przeprosić się z innymi producentami tabletów, a ci jakoś ostatnio ciągną w kierunku architektury ARM.