30 lat temu w auli De Anza Community College w Cupertino, podczas dorocznego zebrania akcjonariuszy firmy Apple zobaczyli oni słynną reklamę 1984, a następnie Steve Jobs wyjął z materiałowej torby Macintosha.

Prace nad Macintoshem rozpoczęły się w 1979 roku. Jego pomysłodawcą nie był jednak Steve Jobs, a Jef Raskin, który nadał mu też imię po jego ulubionym gatunku jabłek McIntosh. Później nazwę zmieniono na Macintosh. W zespole Jefa Raskina znaleźli się także Bill Atkinson, Burrell Smith (który zaprojektował płytę główną tego komputera), George Crow, Chris Espinosa, Daniel Kottke, Andy Hertzfeld czy Susan Kare, która później zaprojektowała m.in. ikony dla graficznego interfejsu użytkownika tego komputera. Steve Jobs dołączył do zespołu pracującego nad Macintoshem, po tym jak pozbawiono go kierownictwa nad pracami nad Lisą. Skutkowało to konfliktem z Jefem Raskinem, który jeszcze w tym samym roku opuścił tenże zespół. Ostateczna forma nowego komputera była efektem kierownictwa Steve'a Jobsa właśnie. Podobnie jak to było w przypadku Lisy, także interfejs graficzny Macintosha powstał pod wyraźnym wpływem komputera Xerox Alto, stworzonego w laboratoriach Xerox PARC. Jobs poprosił też Hartmuta Esslingera o zaprojektowanie obudowy nowego komputera. Pieczę nad jego sprzedażą i promocją miał objąć nowy CEO firmy Apple - John Sculley.

Zaprezentowany 24 stycznia 1984 roku Macintosh był komputerem z jednej strony rewolucyjnym, z drugiej jednak strasznie ograniczonym. Podobnie jak Lisa posiadał graficzny interfejs użytkownika, w którym komendy i instrukcje zostały zastąpione przez ikony lub pozycje w menu rozwijanym z górnej belki systemowej. Tak jak w Apple Lisa obudowa komputera kryła w sobie nie tylko jednostkę centralną, ale także stację 3,5-calowych dyskietek o jednostronnym zapisie i pojemności 400 KB oraz monitor z 9-calowym ekranem o rozdzielczości 512 x 342 pikseli (72 ppi co stało się później standardem). Sercem obydwu maszyn był procesor Motorola 68000, który w komputerze Macintosh pracował z szybkością 8 MHz (w przypadku Lisy było to jedynie 5 Mhz). Macintosh posiadał tylko 128 KB pamięci RAM, co było jego największym ograniczeniem. Kości pamięci przylutowane były bezpośrednio do płyty głównej i nie można było ich wymienić. Jeszcze we wrześniu tego samego roku pojawił się zatem Macintosh w wersji 512 KB.

Klawiatura nowego komputera pozbawiona była sekcji klawiszy numerycznych i sterowania kursorem. Z jednej strony zakładano błędnie, że do sterowania kursorem wystarczy myszka, z drugiej pozbawienie klawiatury tych elementów miało wymóc na programistach aplikacji na Macintosha przenoszenie ich z innych systemów, co skutkować miało niską jakością takich programów.

Ostatnie 30 lat to burzliwe dzieje nie tylko samego komputera Macintosh, ale i firmy Apple - odejście (a właściwie wyrzucenie) Jobsa i jego powrót, kiedy Apple znajdowało się na skraju bankructwa oraz postawienie firmy z powrotem na nogi. Ważne, że po 30 latach Macintosh jest dalej z nami, choć oczywiście to już zupełnie inny komputer.

Przypominamy, że jutro 25 stycznia w auli De Anza Community College odbędzie się specjalna okolicznościowa impreza, którą redakcja MyApple będzie relacjonować.