Najciekawsze premiery gier w App Store: podsumowanie roku 2018

Oddmar

Przez wiele lat od kupienia pierwszego iPhone'a zaliczałem się do grona osób uważających, że platformówki to gatunek niemający racji bytu na urządzeniach mobilnych, gdyż ekrany dotykowe nie pozwalają na wygodne i precyzyjne sterowanie w grach tego typu. Z czasem jednak przekonałem się, że zrobienie dobrej platformówki na smartfony i tablety jest jak najbardziej możliwe, ale wymaga od projektantów umiejętności dostosowania swojego dzieła do specyfiki platformy. Oddmar, jedna z najlepszych mobilnych platformówek, jakie pojawiły się w minionym roku w App Store, jest tego świetnym przykładem. Mimo iż nie wnosi on niczego rewolucyjnego do swojego gatunku, to jednak wszystkie jego elementy, poczynając od sterowania, idąc przez projekt poziomów, a kończąc na robiącej ogromne wrażenie bajkowej oprawie graficznej, są tu doszlifowane niemal do perfekcji. Tytułowym bohaterem gry jest nieporadny Wiking próbujący dowieść, że jest godzien, by wstąpić do Walhalli. W tym celu musi pokonać ponad dwadzieścia poziomów wypełnionych przeciwnikami, przeszkodami i pułapkami.

Life is Strange: Before the Storm

Life is Strange to seria nowoczesnych przygodówek, w których główny nacisk położony jest nie na rozwiązywanie zagadek (jak ma to miejsce w większości klasycznych gier tego typu), lecz na dialogi, podejmowanie decyzji i mierzenie się z ich konsekwencjami. Pierwsza część gry, która pojawiła się w App Store w 2017 roku, opowiadała historię Max - licealistki obdarzonej mocą cofania czasu, która wraz ze swoją zbuntowaną koleżanką Chloe próbowała rozwiązać zagadkę zaginięcia dziewczyny o imieniu Rachel. Before The Storm to prequel, rozgrywający się przed wydarzeniami przedstawionymi w części pierwszej i koncentrujący się na początkach znajomości Chloe i Rachel oraz kłopotach, w które razem się wpakowały. Mimo iż gra jest krótsza od części pierwszej i oferuje nieco odmienny klimat (zamiast zjawisk nadprzyrodzonych i ciążącego nad nami widma ogromnej tragedii mamy tu względny realizm i bardziej „przyziemne" problemy), to jednak opowiedziana w niej historia wciąga równie mocno.

Stardew Valley

Celem przyświecającym autorowi Stardew Valley było stworzenie duchowego spadkobiercy klasycznych odsłon serii Harvest Moon - symulatorów farmy znanych głównie z konsol firmy Nintendo. Zadanie to udało mu się zrealizować tak dobrze, że jego gra wręcz przyćmiła swój pierwowzór, szybko stając się jednym z największych niezależnych hitów ostatnich lat. W Stardew Valley wcielamy się w młodego mężczyznę lub kobietę, którzy mając dość miejskiego życia i pracy w korporacji, wyjeżdżają na starą, podupadającą farmę odziedziczoną po dziadku. Zadaniem gracza jest przekształcenie jej w dobrze prosperujące gospodarstwo. W trakcie gry przyjdzie nam więc wykonywać wiele rozmaitych czynności związanych z pracą na farmie, ale też brać udział w życiu lokalnej społeczności.

Donut County

Tworzenie gier na urządzenia mobilne potrafi czasem być naprawdę niewdzięcznym zajęciem. W minionym roku przekonał się o tym bardzo dotkliwie Ben Esposito, deweloper znany m.in. za sprawą takich tytułów jak What Remains of Edith Finch czy The Unfinished Swan. Jego najnowsza gra Donut County, nad którą pracował przez ostatnie sześć lat, to sympatyczna zręcznościówka z charakterystyczną oprawą graficzną, specyficznym klimatem i całkiem ciekawą fabułą. Wcielamy się w niej w szopa kontrolującego zdalnie sterowaną dziurę w ziemi, za pomocą której można pochłaniać różne obiekty. Dziura początkowo jest mała, jednak z każdym kolejnym ginącym w jej otchłani przedmiotem rośnie, co pozwala jej połykać coraz większe rzeczy (co ciekawe, pomysł na główny mechanizm rozgrywki został zaczerpnięty z satyrycznego konta w serwisie Twitter, parodiującego legendarnego twórcę gier Petera Molyneuxa). Przedpremierowa wersja tej gry, pokazywana na różnych branżowych targach i prezentacjach, wzbudzała tak wielkie zainteresowanie, że pewne duże studio specjalizujące się w „klonowaniu" popularnych gier postanowiło stworzyć jej podróbkę, zanim jeszcze oryginał pojawił się w App Store. Kopia była wprawdzie wykonana dość przeciętnie, jednak sama mechanika rozgrywki w połączeniu z agresywnymi reklamami wystarczyły, by zapewnić jej ogromną popularność i wysokie miejsce w rankingach App Store, utrudniając tym samym pierwowzorowi udany debiut. Na szczęście, nawet pomimo tych problemów, Donut County obroniło się samo, zdobywając uznanie zarówno wśród graczy, jak i recenzentów, gdyż oprócz ciekawej mechaniki oferowało coś, czego nie posiadała jego kopia - wysoką jakość wykonania i własną unikalną osobowość.

Part Time UFO

Japońskie studio HAL Laboratory, istniejące od wczesnych lat osiemdziesiątych, znane jest przede wszystkim za sprawą serii gier o przygodach Kirby'ego, który podobnie jak Mario, Link i Donkey Kong stał się jednym z bohaterów utożsamianych z konsolami firmy Nintendo. Nie dziwi więc, że ich pierwsza gra na urządzenia z systemem iOS to sympatyczna zręcznościówka w stylu retro z pociesznym bohaterem w roli głównej. W Part Time UFO wcielamy się w pilota maleńkiego latającego talerza, który stara się wykonywać różne ziemskie zawody, takie jak farmer, kucharz, budowlaniec, rybak, nauczyciel wychowania fizycznego czy cyrkowiec, co zwykle wiąże się z koniecznością wykorzystywania znajdującego się na wyposażeniu naszego pojazdu chwytaka do przenoszenia różnych obiektów z miejsca na miejsce. Mimo iż sama gra na pierwszy rzut oka wygląda na kolejną prostą zręcznościówkę, jakich pełno w App Store, to jednak świetny design i wysoki poziom dopracowania wyróżniają ją na tle większości podobnych produkcji.

Valkyrie Profile: Lenneth

jRPG to gatunek, który moim skromnym zdaniem perfekcyjnie sprawdza się na smartfonach i tabletach. W App Store od dawna można już znaleźć wiele kultowych gier tego typu, na czele z Chrono Trigger oraz seriami Final Fantasy i Dragon Quest. W tym roku dołączyła do nich kolejna klasyczna reprezentantka gatunku - Valkyrie Profile. W grze tej wcielamy się w walkirię o imieniu Lenneth, która na zlecenie boga Odyna musi odszukać dusze potężnych poległych wojowników i zwerbować ich do jego armii. Świat i fabuła bazująca na nordyckiej mitologii nie są jednak jedynymi elementami wyróżniającymi Valkyrie Profile na tle innych gier RPG z kraju kwitnącej wiśni. Kolejnym nietypowym pomysłem twórców było wprowadzenie do gry elementów zręcznościowej platformówki, które stanowią ciekawe urozmaicenie między typowymi dla tego gatunku turowymi bitwami, eksploracją świata i długimi, pełnymi patosu dialogami. Jeśli lubicie japońskie gry RPG, a jeszcze nie mieliście okazji zagrać w ten tytuł, wydana w minionym roku wersja dla iOS to naprawdę świetna okazja do nadrobienia zaległości.

One Hour One Life

Jason Rohrer to niezależny twórca gier komputerowych, specjalizujący się w nietypowych, eksperymentalnych projektach. Jego najnowsze dzieło, One Hour One Life, to nie tylko gra, ale też swego rodzaju długofalowy społeczny eksperyment. Zadaniem graczy jest tutaj wspólne budowanie cywilizacji. Sęk w tym, że każda z kierowanych przez nich postaci ma do dyspozycji zaledwie godzinę życia. Grę rozpoczynamy jako bezbronne niemowle, które nie jest w stanie przeżyć bez opieki dorosłych. Jeśli uda nam się przetrwać ten okres, możemy spróbować przyczynić się do postępu cywilizacyjnego m.in. poprzez wydobywanie surowców, wytwarzanie przedmiotów, stawianie budynków, gromadzenie zapasów czy też opiekę nad dziećmi. Po upływie godziny nasza postać umiera ze starości, a my sami możemy odrodzić się w innym miejscu i wśród innych graczy. W praktyce oznacza to, że w odróżnieniu od innych podobnych gier survivalowych, zwykle nie jesteśmy w stanie samodzielnie skorzystać z owoców naszej „pracy". Wszystko, co robimy, może jednak pomóc następnym „pokoleniom" graczy we wspólnym rozwijaniu ich wirtualnej cywilizacji. Nam samym zresztą niejednokrotnie przyjdzie w trakcie gry korzystać z tego, co zrobili wcześniej inni gracze, których prawdopodobnie nigdy nie będziemy mieli okazji spotkać. Wszystko to sprawia, że chociaż One Hour One Life wykorzystuje wiele mechanizmów rozgrywki dobrze znanych z innych gier survivalowych, to jednak jest to produkcja jedyna w swoim rodzaju.

Six Ages: Ride Like the Wind

W 1999 roku studio A Sharp wydało grę Kings of Dragon Pass, będącą bardzo rozbudowanym i dość ambitnym połączeniem RPG, gry strategicznej i tekstowej przygodówki. W 2011 roku tytuł ten doczekał się wersji dla systemu iOS, co pomogło mu nie tylko zdobyć nowe grono fanów, ale też ponownie przyciągnąć do siebie starsze pokolenie. Zainteresowanie graczy było tak duże, że w 2014 twórcy gry ogłosili rozpoczęcie prac nad jej kontynuacją, zaprojektowaną od podstaw z myślą o iOS. Ostatecznie sequel Kings of Dragon Pass, zatytułowany Six Ages: Ride Like the Wind, pojawił się w App Store w czerwcu 2018 roku. Druga odsłona serii nie wprowadza żadnych większych zmian w rozgrywce, jednak akurat w tym przypadku „więcej tego samego" jest prawdopodobnie dokładnie tym, na co czekali fani oryginału. W Six Ages ponownie stajemy na czele klanu żyjącego w fantastycznym świecie Glorathy, decydując o wszystkich aspektach jego funkcjonowania, musząc liczyć się z tym, że nawet najbardziej błahe wybory mogą mieć długofalowe konsekwencje. W trakcie gry elementy typowe dla rozbudowanych gier strategicznych, takie jak gospodarowanie posiadanymi surowcami, handel z innymi frakcjami i prowadzenie działań militarnych, przeplatają się z interaktywną opowieścią, w trakcie której decydujemy o rozwoju wydarzeń, wybierając jedną z kilku dostępnych opcji niczym w klasycznych paragrafówkach.

Fortnite

Battle Royale to podgatunek sieciowych strzelanek, w których duża liczba graczy (zazwyczaj setka) zostaje rozrzucona na sporej, otwartej mapie, gdzie walczą między sobą aż na planszy pozostanie tylko jeden żywy zwycięzca (ew. ostatni oddział, jeśli dana gra dopuszcza również tryb drużynowy). Mimo iż za spopularyzowanie go odpowiadała gra PlayerUnknown's Battlegrounds (która w minionym roku również doczekała się wersji dla iOS), to jednak szybko została ona zdetronizowana przez Fortnite, który nie tylko oferował szybszą, bardziej dynamiczną rozgrywkę, ale też bił konkurencję na głowę jakością wykonania. Co więcej, odpowiedzialne za niego studio Epic Games naprawdę zadbało o to, by utrzymać przy sobie graczy, nieustannie wprowadzając w swojej grze poprawki i nowe elementy. Nie bez znaczenia był też dobrze pomyślany model dystrybucji. Fortnite to jeden z tych chlubnych przykładów gier typu freemium, pozwalający wszystkim zainteresowanym grać za darmo bez żadnych ograniczeń, utrudnień czy innych niedogodności, które miałyby skłonić ich do płacenia. Za realne pieniądze możemy kupić tu wyłącznie kosmetyczne dodatki, takie jak kostiumy dla naszych postaci. Bardzo cieszy też sposób, w jaki studio Epic Games podeszło do kwestii multiplatformowości swojego tytułu. Wersja wydana na iOS prawie nie różni się od tej znanej z konsol i komputerów (jedyne zmiany to sterowanie i dodatkowy system wskaźników, ułatwiający ustalenie pozycji wrogów) i nawet umożliwia graczom zmierzenie się w jednej grze z użytkownikami innych platform (chociaż przy domyślnych ustawieniach naszymi przeciwnikami są zawsze wyłącznie osoby korzystające ze smartfonów lub tabletów). Udostępnienie tej gry na iOS w takiej formie, a nie przygotowywanie jej uproszczonej wersji, jak często robią duże studia ze swoimi najpopularniejszymi tytułami, okazało się być strzałem w dziesiątkę. Fortnite niemal od razu po premierze stał się najpopularniejszą sieciową strzelanką dla iOS i jak na razie wszystko wskazuje na to, że pozostanie nią jeszcze przez jakiś czas.

Bonus: Civilization VI i Rome Total War

Civilization VI i Rome Total War to dwie świetne gry strategiczne, których raczej nie trzeba przedstawiać miłośnikom gatunku. Żadna z nich nie powinna się znaleźć w tym zestawieniu, gdyż obie były dostępne w App Store już od ponad roku. Sęk w tym, że do niedawna można było zagrać w nie wyłącznie na iPadach. W 2018 roku obie doczekały się jednak wreszcie także wersji dla iPhone'a. Są to dokładnie te same gry, w które mogliśmy wcześniej zagrać na iPadach, Macach i PC, w których zmieniono jedynie interfejs i sterowanie, tak by lepiej dostosować je do stosunkowo niewielkich ekranów. Co więcej, obie zostały wydane jako aplikacje uniwersalne, co oznacza, że osoby posiadające już wersje dla iPada nie muszą kupować ich ponownie, by zagrać w nie na iPhone'ach.

Artykuł ukazał się pierwotnie w MyApple Magazynie nr 5/2018